Chapter 17

Na het concert glippen we ongemerkt niet langs de gewone uitgang naar buiten maar langs de backstageruimte. Oke, eigelijk is dat gewoon wat we wilden doen… Eenmaal backstage loopt Carolien meteen naar Zayn. Zayn kijkt haar fronsend aan. “Waarom was dat nodig?” vraagt hij. Ik zie hoe ze bloost. Je zou voor minder. “Het is niet wat je denkt…” probeert ze, maar Zayn onderbreekt haar terug. “Nee niks, ik-ik…” Carolien onderbreekt hem weer, maar niet met woorden. Ze drukt hard haar lippen op de zijne en murmelt tegen zijn lippen iets wat op ‘sorry’ moet lijken. Ik grinnik en maak een aw- geluidje, waarna Carolien haar hand in mijn gezicht duwt als teken dat ik moet omdraaien. Ik grinnik maar draai me dan uiteindelijk toch om. Daar is het niet veel beter. Ik rol met mijn ogen als ik Céline ook lekker klef zie doen met Harry. “Hee, Cel” roep ik, om hun moment te verpesten. Oh wat ben ik toch gemeen! Ik grinnik bij de gedachte. Maar ook deze keer krijg ik een hand in mijn gezicht geduwd, deze keer van Céline dus. Plots slaag ik een kreet als ik 2 handen op mijn heupen voel. Ik draai me verschrikt om en kijk daar in de twinkelende helderblauwe ogen van de blonde Ier van de band. Hij grijnst naar mij en hij geeft mij een hug. Ik glimlach en woel door zijn haar. “Nialler, je was geweldig!” glimlach ik naar hem. Hij bloost en kijkt naar de grond. “Dankje” mompelt hij. Ik glimlach. Plots word Niall gebeld en zijn humeur verandert direct. Hij maakt een ‘sorry’ gebaar en wandelt dan weg. Ik zucht en kijk wat rond backstage en zie Louis bellen. Ik loop nieuwsgierig dichterbij. Met wie zou hij aan het bellen zijn? vraag ik me af. “Yes babe!” hoor ik hem zeggen. Ik word nog nieuwsgieriger. Plots bedenk ik me iets. Ik ken deze jongen eigenlijk helemaal niet! Een moment twijfel ik en voel het bloed naar mijn wangen stijgen, maar schudt het van me af. “See ya tomorrow, Tine” hoor ik hem nog zeggen, waarna hij zijn gsm uitzet en weer richtig de andere jongens loopt. In zijn gedoe om zijn gsm uit te zetten, loopt hij tegen mij aan. Hij kijkt mij fronsend aan. “Wie ben jij en wat doe je hier?” vraagt hij achterdochtig. “Ik ben Anna, ik…” “Ben jij weer zo’n gekke fan?” snauwt hij. Ik schud heftig mijn hoofd. “Niall is mij-“ “Begin nu niet zo’n weird verhaaltje te vertellen hé!” roept hij. Ik word rood en doe mijn best om mijn tranen te bedwingen. Is hij nu serieus? Niall en de rest hebben hem blijkbaar horen roepen en komen naar ons toe. “Vas happening?” vraagt Zayn. “Mevrouwtje hier-“ begint Louis. “Momentje,” onderbreekt Niall hen een arm om mijn schouder slagend,” mevrouwtje hier is wel het meisje dat ik tijdens de pauze gaan halen ben hé!” zegt hij zichzelf beheersend. “En nu jij weer” zegt hij gericht op Louis. Louis bloost en kijkt naar de punten van zijn schoenen. “Sorry” mompelt hij. Ik slaak een zucht van verlichting en kijk Niall dankbaar aan die liefjes naar mij glimlacht. “It’s okay” fluistert hij in mijn oor.