Teen 13.

'Mama?' Een zachte kreun verliet mijn mond en ik draaide me om. 'Mama er is iemand aan de deur.' Ik opende voorzichtig een oog en zag Charlotte voor me staan. 'Oke, ik ga wel.' Mompelde ik nog hees. Ik stond maar belande het volgende moment alweer op de grond. 'Wat?' Zei nog een andere stem. Ik klauterde overeind en zag dat het Louis' voeten waren waar is was over gevallen. 'Morgen.' Zei ik geeuwend en ik liep naar de deur. Ik opende die en geflits van allerlei camera's verblindde me meteen. 'Is Louis nog steeds hier?' 'Hoelang heb je al iets met Louis?'
'Wat gebeurt e- oh shit!' Ik draaide me om en zag Louis nog net Charlotte de keuken in dragen. Als de pers haar had gezien was ik echt de pineut!
'Oke genoeg gezien! Als jullie nu allemaal zo vriendelijk zouden willen zijn om weg te gaan? Alsjeblieft dankuwel!' Zei Louis die naar hier kwam gelopen en de deur dichtgooide. 'Net parasieten...' Mompelde Louis terwijl we weer naar de woonkamer liepen. 'Denken ze dat we samen zijn?' Vroeg ik lachend. 'Tuurlijk denken ze dat, ik breng één avond bij iemand door en ze denken al meteen wat ze willen.' Antwoordde hij. 'Je verteld ze toch wel dat dat niet zo is, he?' Vroeg ik zachtjes.
'Tuurlijk, maak je geen zorgen, over een paar dagen is iedereen dit toch vergeten!' Zei hij geruststellend. Ik knikte. 'Ik ga ontbijt maken, en jij gaat terwijl in bad.' Zei ik tegen Charlotte. Ze knikte en liep naar boven. Ik liep samen met Louis naar de keuken en begon aan het ontbijt.
'We zijn bijna klaar, ga Charlotte maar helpen.' Zei Louis die net tafel begon te dekken. 'Oke, bedankt!' Glimlachte ik en ik liep naar boven. 'Bijna klaar meis?' Vroeg ik toen ik de badkamer inliep. Ze knikte. 'Alleen nog mijn haartjes.' Antwoordde ze. Ik knikte. Ik nam een handdoek en legde die al klaar. 'Kom dan help ik je.' Zei ik.

Ik liep samen met Charlotte de keuken in waar een helemaal gedekte tafel stond. 'Oke Lotte, nu moet ik alleen nog weten hoe jij je eitje wilt?' Vroeg Louis aan Charlotte die aan tafel ging zitten. 'Spiegeleitje!' Antwoordde ze meteen. Terwijl Louis aan Charlotte's eitje begon piepte ik even door het raam. De pers stond er nog altijd, maar een ding viel me wel op.. De als maar bekende blonde lokken van mijn moeder. Ik snelde naar de deur. 'Aan de kant! Aan de kant! Hier komt een moeder door! Aan de kant!' Ik lachte om mijn moeder en liet haar snel binnen. 'Wat is hier aan de hand?' Vroeg ze terwijl we naar de keuken liepen. 'Of laat maar, ik begrijp het al.'
'Oma!' Charlotte sprong van haar stoel en knuffelde mijn moeder. 'Dag meisje, ik zie dat je bezoek hebt?' Vroeg ze en ze keek onopvallend naar Louis. 'Ja! Oma, dit is Louis! Louis nu eitje aan het bakken zijn voor mij!' Zei ze vrolijk. 'Wel wel, wat een bediening krijg jij hier!' Lachte ze. 'Ik moet jou eigenlijk spreken.' Zei ze tegen mij. Ik knikte en we liepen naar de woonkamer. 'Mijn kleindochter lag in het ziekenhuis en mij word niks verteld?!' Begon ze meteen. 'Sorry mam maar ik had het echt heel druk toen!' Antwoordde ik snel. 'Het is al goed, ze is oke en dat is het enige da telt,' Zei ze. 'Maar wie is hij en wat doet hij hier?' Ging ze verder. 'Hìj, is Louis.' Antwoordde ik luchtig. Ze rolde met haar ogen. 'Hij is een hele goeie vriend van me die heel toevallig ontdekte over Charlotte maar hij neemt het goed op en hij helpt me met haar dus verpest het niet!' Ratelde ik. 'Dat ben ik helemaal niet van plan lieverd, maar dat verklaard wel de enge mensen met hele grote camera's niet?'
Ik zuchtte zachtjes en richtte mijn blik op de grond. 'Laura?' Ging ze verder. 'Louis zit heel misschien in heel beroemde boysband en die mensen buiten denken nu heel misschien dat ik een Louis een stel zijn..'