Hoofstuk 6

Nee zei hij.
Iedereen zei jamer. Maar
gingen vrolijk veder. Ik zei niet zo veel. Ik kon niks bedenken.
Stormy is weg dat is echt verschikelijk mischien
komt hij nooit meer trug.
Toen we bij de mange waren was iedereen weg.
De anderen gingen ook weg. Ik
bleef alleen achter.De wind blies om me heen. Ik voelde
regen druppels het begon langzaam te stormen.
Ik zag alle lichten uit gaan.
Ik liep naar Stormy zijn stal hij was leeg.
Opeens hoorde ik voetstapen.
Ik hoorde paar stemmen.
O en die paard is mooi pak die. Ik voelde wat kriebelen.
Ik kon het niet
meer in houden.
Hatjou hoorde je. Mijn
hard tikte super
snel. En toen........