• 023 Maxine Grace Scott

Samen met Niall zat ik nog op mijn bed, we praatte over van alles en nog wat. Ons gesprek werd verstoord door mijn Iphone die een irritant geluidje maakte en met veel tegenzin pakte ik hem uit mijn zak.

1 nieuw whatsapp bericht.

Alexander: Hey babe, ik hoorde van Shannon dat je ziek bent! Heb je zin om vanavond wat bij te praten? X

Er verscheen een lachje op mijn gezicht. Wat heb ik toch een geweldige collega's. Shannon en Alexander waren eigenlijk de enige vrienden die ik nog had van voor mijn ziekte, ook al wisten ze allebei niet dat ik ziek was. Ik sloot me op, maar zij bleven altijd bij mij, maar ze wisten niet wat er met me aan de hand was.
Ze werkte ook allebei in het hotel wat fijn was omdat ik ze dan vaker zag.
Snel typte ik een berichtje terug.

Alexander: Hey babe, ik hoorde van Shannon dat je ziek bent! Heb je zin om vanavond wat bij te praten? X
Maxine: Jaa lijkt me leuk! Waar en hoelaat?X
Alexander: Starbucks om 7uur?X
Maxine: Prima, zie je dan! X

Ik stopte mijn Iphone weer weg en keek naar Niall die blijkbaar ook op zijn Iphone bezig was.
"Waar waren we gebleven?" lachte ik op het gesprek weer op gang te krijgen.
"Ik zou heel graag nog met je praten Maxine, maar ik moet door" zei hij en drukte een kus op mijn wang. Mijn hele lichaam begon te tintelen.
"Hebt je geen zin om vanavond met mij en de jongens wat te gaan doen?" vroeg hij en onmiddellijk wou ik ja zeggen, maar toen dacht ik aan mijn afspraak met Alexander wat ik net had gemaakt. "Heel graag maar ik kan niet" antwoordde ik dan maar.
"Geeft niks. Ik bel je wel" en met die woorden verliet hij mijn kamer.


Om stipt 7 uur liep ik de Starbucks binnen en zag Alexander al aan een tafeltje zitten.
"Alex!" riep ik blij, wat vervelende blikken van de andere mensen opleverde maar dat kon me niet schelen. Ik drukte een kus op zijn wang en nam plaats tegenover hem. "Hey maxie, hoe gaat het?" vroeg hij.
"Het gaat al veel beter, van de dokter mag ik zelfs al terug gaan werken. Maar je kent mama hé" hij lachte. "Ja die ken" nu was het mijn beurt om te lachen. "zal ik anders wat gaan bestellen? Dan kunnen we wat door de stad lopen"
Ik knikte dat het goed was en zei wat ik wou hebben.

---

SORRY dat het weer even duurde. Maar we zaten een klein beetje vast.
Reactie's en kudo's motiveren ons! *HINTHINT*
xxxxxx