Proloog

Slaperig opende ik mijn ogen. Ik lag in een rare houding en mijn hoofd werd maar langzaam wakker. Hoe slaperig ik ook was ik kon me er toch over verbazen dat ik ooit in deze houding in slaap was gevallen. Ik keek met samengeknepen ogen naar mijn wekker en kon de lichtgevende cijfers even niet onderscheiden.
Half 3, het was half drie ’s ochtends en ik dacht niet dat ik die nacht nog zou slapen. Ik wreef met mijn linkerhand over mijn ogen en ging moeizaam overeind zitten.
Een scherpe geur vulde mijn kamer en slaperig als ik was kon ik die niet zo snel plaatsen tot ik ook het bekende knisperende geluid hoorde. Daarna ging alles heel snel. Vlammen sloegen onder de deur door en ik wist, maar één ding zeker. Ik zat als een rat in de val.