Turn right ~ 8

'Mikey is duidelijk geïnteresseerd in jou. Als jij me niet had weggesleurd had ik een date voor jullie geregeld.' Ik liet tot me doordringen wat hij zojuist had gezegd toen we Nick's auto in stapten. 'Dat kan jij niet weten.' Hij fronste. 'Ik ken hem lang genoeg om dat te weten. En geloof me, hij geeft niet op totdat hij krijgt wat hij wilt.' Ik trok me niks van zijn opmerking aan, dit was vast een manier van Nick om mij te plagen. Tijdens de rit naar het appartement vroeg ik me af hoelang ik bij Nick zou moeten blijven. Ook al vond ik het niet meer zo'n probleem wilde ik nog steeds mijn eigen woning.
Toen we terug waren plofte ik op de bank neer. Ik had zin in avontuur, maar het grootste avontuur wat je met Nick kon beleven was blijkbaar muziek maken in de studio. Ik zou hem wel een keer willen zien feesten. 'Ik ga slapen, moet morgen nogal veel doen.' Ik keek hem teleurgesteld aan. 'Maar het is pas negen uur!' Als hij ging slapen zou het al helemaal saai worden. 'Sorry Hayley, ik heb gewoon te veel aan mijn hoofd op dit moment.' Hij stond daar best zielig, net een verdrietige puppy. Ik stond op en liep naar hem toe, waarna ik hem een knuffel gaf. 'Het komt goed Nick. Slaap lekker.' Hij glimlachte. 'Dankje.'
Na een uur te lopen niksen op de bank besloot ik ook maar te gaan slapen. Morgen wou ik echt gaan feesten, ik moest alleen iemand vinden die mee wilde. Al zou het niet moeilijk zijn om gezelschap in de club te vinden. Natuurlijk, ik kon Mikey vragen! Ik had zijn nummer gister gelukkig gekregen. Nadat ik hem in een sms had gevraagd of hij morgen iets te doen had legde ik mijn mobiel tevreden weg.

De volgende ochtend had ik natuurlijk nog geen sms van Mikey gekregen. Nick was al vroeg op. Hij was druk aan het bellen met iemand. Zeker voor dat verplaatsen van interviews. 'Ga je vandaag weer langs Joe?' Vroeg ik toen hij klaar was met bellen. 'Ik denk het wel, maar ik ga nu eerst naar de stad om wat dingen te regelen.' 'Kan ik je helpen?' Hij glimlachte flauwtjes. 'Jij hebt hier geen verstand van, maar toch bedankt.' Dan niet.
Ik had geen idee wat ik moest doen toen Nick weg was. Tot nu toe had ik de meeste tijd met Nick en zijn vrienden doorgebracht. Het werd eens tijd dat ik zelf op pad ging.
Met mijn leukste kleren aan liep ik door de stad. Nadat ik koffie had gehaald bij starbucks zag ik een interessante advertentie aan de muur hangen. Er stond dat er vandaag een gratis acteerworkshop zou zijn in het theater. Ook al had ik helemaal niks met acteren besloot ik er heen te gaan. Je kon daar gewoon heen zonder aanmelding. Het zou over een uur beginnen, dus ik had genoeg tijd om het theater te vinden.
Er waren best veel mensen aanwezig. We werden in groepen verdeeld en werden door een acteur begeleid. De acteur van onze groep was Jason, een jongen van twintig jaar. 'Wat hebben wij een leuke begeleider.' Fluisterde een blond meisje terwijl Jason zat uit te leggen wat de workshop precies inhield. 'Klopt, moet je zijn ogen zien.' Hij had de meest perfecte blauwe ogen, wat geweldig stond bij zijn donkerbruine haar. 'Ik ben trouwens Debby.' Ik glimlachte. 'Hayley.'
Halverwege de workshop vond Debby het saai worden. 'Let's get out of here.' Ik keek haar verbaasd aan. 'Je kan niet zomaar weggaan.' De rest van de groep was druk bezig met een opdracht in tweetallen. 'Inderdaad, niet zonder hem mee uit te vragen.'