Hoofdstuk 65

Ik loop de grote concertzaal in en kijk om me heen. Jeetje wat is het groot hier. Hoe ga ik Peter hier vinden? Misschien moet iemand gewoon aanspreken. Ik weet niet hoe ik dat ga doen met mijn gebrekkig Engels maar het moet maar. Ik zie iemand op het podium met kabels bezig zijn en loop naar de man toe. “Uhm… Excuse me. Can you help me”vraag ik met mijn gebrekkig Engels. De man draait zich om en kijkt me verbaast aan. Door zijn petje kan ik zijn gezicht niet goed zien. Hij heeft iets weg van Peter maar het zal vast wel niet zo zijn dat dit Peter is. “Uhm… I’m looking for my boyfriend, Peter. Do you know where I can find him?” “Peter who”vraagt de man met een Brits accent. “Uhm.. Peter Wijksma.” “Yes I know where you can find him. Come with me.” Ik loop achter de man aan en we lopen een paar gangen door. Links, rechts, rechts, links, link, rechtdoor. Ik heb geen idee waar we heen gaan, maar dat boeit me ook niet. Ik wil Peter gewoon vinden. De man brengt me naar een kamer en ik loop voor hem de kamer in. De man sluit de deur achter me en komt naar me toe lopen. Hij slaat zijn armen om me heen en komt dichter naar me toe. Waar is die man mee bezig? Ik geef een gil en de man slaat zijn hand voor mijn mond. Ik bijt in de hand van de man en hij laat me los. Ik ren naar de deur en open die al. “Aimee, wacht”hoor ik iemand zeggen en ik draai me om naar de man. “Wacht even.” Wat! Hij spreekt Nederlands! De man doet zijn petje af en ik zie nu pas dat het Peter is. “Peter”zeg ik blij en ren naar hem toe. Ik duw hem naar achter en we vallen beide op de bank die in de kamer staat. Ik lig op Peter en heb mijn handen in zijn nek geslagen. Peter lacht en ik druk mijn lippen om de zijne. “Ik heb je gemist”zeg ik tegen zijn lippen aan en hij lacht. “Ik jou ook, gekkie.” Weer druk ik mijn lippen op de zijne en ga een beetje over hem heen hangen. Als ik mijn lippen van de zijne afhaal, kijk ik hem aan. Ik sla hem op zijn borst en kijk hem boos aan. “Wat is er”vraagt Peter lachend. “Waarom zei je niet gelijk dat jij het was.” “Sorry. Ik wilde wel een zien waarom je hier was.” “Voor jou natuurlijk gek. Wat heb ik hier anders te zoeken.” “Weet ik veel. Misschien was je hier wel voor één van mijn collega’s.” “Ja dag. Denk je nou echt dat ik voor één van je collega’s om zes uur op het vliegveld stond? Dat doe ik alleen voor jou.” “Ach, dat is nou eens lief van je. Wanneer ga je weer terug.” “Wil je dat zo graag dan. Dat kan je ook gewoon zeggen hoor.” “Nee nee! Ik wil dat je blijft maar ik wilde gewoon weten wanneer je weer terug moest.” “Ja ja. Maak dat de kat maar wijs.” “Nee echt.” “Ja ja”zeg ik met dichtgeknepen ogen. “Ik geloof jou niet mannetje”zeg ik lachend en begin hem te kietelen. “Aimee, stop! Ik kan niet tegen kietelen. Stop nou! Ik wil niet dat je gaat. Ik laat je niet eens gaan.” Ik stop mijn kietelen en kijk hem aan. “Nee?” “Nee natuurlijk niet. Ik heb je nu eindelijk en ik laat je nooit meer gaan. Je bent en blijft van mij. Voor altijd.” Ach, wat is het toch een schat. Ik glimlach en Peter drukt zijn lippen op de mijne. Zijn handen gaan over mijn rug naar mijn kont en stoppen daar. Mijn handen zitten in zijn nek en gaan langzaam naar zijn wangen. “Peter”hoor ik opeens iemand zeggen en kijk op. Peter gaat zitten en omdat ik dit te laat merk, val ik van hem af en beland op de grond. “Aimee”zegt Peter bezorgd en ik ga zitten. “Ik heb niks. Maak je niet druk.” “Gelukkig. Lex wat is er?” “Oh, Pauline vroeg waar je was, maar ik heb je gevonden.” “Ja. Ik kom zo.” “Is goed.” En dan loopt de jongen, die blijkbaar Lex heet, weg. Ik kijk Peter niet begrijpend aan en hij fronst naar mij. “Aim, wat is er?” “Praatte je nou net Nederlands?” “Ja. Ik heb een paar Nederlandse collega’s.” “Oké.” “Weet je zeker dat je jezelf niet pijn heb gedaan.” “Nou eigenlijk wel.” “Waar heb je pijn”vraagt Peter meteen bezorgd. “Hier”zeg ik en wijs naar mijn mond. Peter begint te lachen en gaat recht zitten. “Zou ik er dan maar een kusje op geven?” Ik knik en Peter buigt over mij heen en drukt zijn lippen om de mijne. Zijn heerlijke lippen.