Hoofstuk 2

Vanacht kon ik niet slapen. Ik lag maar te draaien. Duizende vragen tolde om me heen. Zou er nog meer paarden zijn
verdweenen? En ook stormy? enzo.
Toen ik wakker werd. Rende ik naar de manege. Het was zaterdag dus ik hoefde niet naar school.
Ik keek naar alle boxen. Jammer genoeg zag ik weer paar boxen leeg. Die van Willy die van Thomas die Tom en
die van Zaatje.
Ik rende naar Marie. Zo he jij bent vroeg op. Tja ik vond het spannend.
Ja dat begrijp ik.
Maar wat is er. Er zijn weer paar verdweenen.
Thomas Tom en Zaatje. Oke. Kom dan gaan we gauw kijken.
Kijk daar zei ik. Ze liep er naar toe. Ik ga direct voor hulp zorgen zei Marie.
Ze rende weg. Opeens dacht ik aan Stormy ik liep naar hem.
Er gebeuren rare dingen Stormy.
Hopelijk niks met jou.
Die middag liep gewoon. Aleen de baasjes van de verdweende paarden
waren somber. Ik probeerde ze op tevrolijken. Maar het hielp
niet. Toen ik thuis was begon ik tevertellen wat er was gebeurd. Mischien moet je een plan maken ze te vinden
zij mijn oudere broer Tobias. Ja! Wat een goed idee.
Die avond toen ik in bed lag dacht ik na over een plan. Ik dacht en ik dacht
en toen wist ik het.