Louis Tomlinson

Ze hadden gelijk. Ik heb Dana verwaarloosd.
Om het goed te maken stel ik voor om een reisje te maken. Gewoon even om weg te zijn. Om alles een plaats te geven.
Om even te genieten, of toch proberen.

Daar zitten we dan, op een onbewoond eiland ver weg van iedereen.
Zalig om te beseffen hoeveel Dana voor mij betekend.
Ik heb haar echt verwaarloosd, ik heb haar laten stikken omdat mensen het nodig vonden om haar moeder te stelen.
Maar nu laat ik haar nooit meer gaan. Ik hou teveel van haar, teveel van haar mama om haar achter te laten.
Twee weken hebben we nu uitgerust. Het is tijd om terug te keren.
Harry en Lizzie besluiten om Dana deze avond mee te nemen. Zo heb ik de kans om mijn nest terug op te ruimen.
Al ben ik nog steeds zeker dat ik wraak moet nemen. Het moet alleen subtieler, zonder Dana te kwetsen.

Tijdens het opruimen heb ik steeds het gevoel dat ik niet alleen ben. Ik blijf herhalen dat ik alleen ben, ik heb niemand binnen gelaten en ik heb niemand gehoord. Het kan niet anders dan dat ik alleen ben.
Drie uur later vind ik mijn kamer eindelijk terug acceptabel voor een kind. Alles is van de muren en zit netjes in mappen opgeborgen.
Met een gerust gevoel ga ik naar mijn bed.
Alles is opgeruimd. Alles goed met Dana? x
Stuur ik naar Haz die snel terug stuurt.
Super Lou. Ik ben trots op jou, alles is goed met Dana. Tot morgen x
Opgelucht haal ik aem. Nu kan ik rustig gaan slapen.
Maar dan voel ik een vleugje wind achter mij.
Geschrokken draai ik me om.
'Sienna?' Het beeld dat ik zie van Sienna is licht doorzichtig en knikt.
Een traan rolt over mijn wangen.
'Ik kan iedere maand 10minuten op bezoek komen naar deze wereld. Niet meer.' Zegt Sienna zacht.
'Dat zijn de beste 10 minuten per maand.' Fluister ik. Sienna glimlacht. Damn, wat heb ik die glimlach gemist.
'Ik hou van jou lieverd.' Zeg ik harder. Sienna streelt over mijn wang. Meteen besef ik dat ze er de vorige keer echt was. 'Ik ook van jou. Voor altijd.'
Ik glimlach. 'Ik beloof dat ik voor onze dochter zal zorgen.' Zeg ik overmand door emoties. 'Dat weet ik Lou. Dat is exact waarom ik van je hou. Bedankt.' Fluistert ze voor ze naar voren buigt. De kus voelt niet zoals vroeger maar ik geniet er eens zoveel van.
Dit is wat ik nodig had. Zeker weten dat zij mij vertrouwd, dat ze ziet dat ik mijn best doe.
Langzaam kruip ik in mijn bed en kijk naar Sienna.
Sienna komt naast me zitten en blijft naar me kijken.
Al snel val ik in slaap.

De volgende ochtend wordt ik verward wakker.
Heb ik gedroomd dat Sienna hier was? Was ze hier echt?
Met mijn slaperig hoofd ga ik naar de badkamer en spat mijn gezicht nat.
In het spiegelbeeld zie ik een vervorming. Ik adem op het glas en schrik.
Love you 4 ever
Een traan rolt over mijn wangen, ze was hier echt. Ik heb het niet gedroomd.
Gelukkig kijk ik naar haar boodschap, die wis ik zeker niet. Nu nog niet in ieder geval.
Snel neem ik mijn gsm en bel Haz.
'Haz, sorry. Heb ik je wakker gebeld?' Ik hoor Haz wat mompelen en moet grinikken. Het is duidelijk dat hij nog maar net wakker is.
'Vind je het goed als ik haar nu kom halen?' 'Ja ja, kom maar. Dan ontbijten we samen.' 'Oké.' Zeg ik voor ik ophang.
Snel kleed ik me om en haast me naar Harry en Dana.

Aan de ontbijttafel vertel ik mijn plannen voor vandaag. 'Gaan jullie met ons mee? Dana en ik gaan Sienna bezoeken.' Verbaasd kijken Lizzie en Harry me aan. Lizzie schuift haar stoel achteruit en komt naar me toe. 'Ik ben zo blij dat je wakker geworden bent. Natuurlijk gaan we mee. Toch?' Zegt ze terwijl ze mij omhelst. 'Natuurlijk.' Zegt Harry zacht. 'Papa.' Zegt Dana. 'Ja lieverd.' Antwoord ik gelukkig.
'Papa blij! Ik hou van papa blij.' Die simpele woorden raken me zo hard dat er opnieuw een traan over mijn wang rolt.
'Ik hou ook van jou lieverd.' Antwoord ik met een krop in mijn keel.
Deze belofte is voor altijd. Ik laat haar nooit meer gaan.