I Almost Do - Part 9

Na een uur is Ed alweer weg. Hij had een tosti voor haar gemaakt en ze hebben even samen televisie gekeken. Bijzonder was het niet... Eenzaam zucht ze. Normaal was ze nooit alleen thuis of zat ze alleen op de bank. Het geeft haar wel ruimte om goed over dingen na te denken. Toch denkt ze alleen maar aan Taytay... Voorzichtig kijkt ze naar het briefje dat voor haar op tafel licht. Uitgevouwen, de randjes zijn licht gekreukeld. De eerste paar tranen rollen over haar wangen.

Om 23:12 is Ed weer thuis. Ze is zo levenloos dat ze om de minuut op haar mobiel heeft gekeken. Ze heeft wat zitten praten met haar beste vriendin Nina maar dat hielp niet... Zij begrijpt sowieso al niet waarom ik wegging, bedenkt Taylor zich nu pas. "Hey, Ed..." zegt een gebroken stem die niet van Taylor zelf lijkt te zijn. Dat krijg je na drie uur zitten huilen zonder enige afleiding... Waarom ze de televisie niet aanzette begrijpt ze ook niet. "Shhttt het is al goed... Mijn optreden ging onwijs kut. Ik kreeg een 3." De geur van bier stroomt uit zijn mond vandaan. Blijkbaar ben ik niet de enige met een slechte dag.. "Dat is kut ja..." Voorzichtig gaat Taylor weer een beetje omhoog zitten. Nog steeds kijkt ze naar het briefje. Ze had gewoon moeten bellen... "Wat is er eigenlijk met jou aan de hand?" De bezorgde stem komt nu tevoorschijn. Voorzichtig, of eerder langzaam, gaat Ed naast haar zitten. Hij slaat een arm om haar heen alsof ze van porselein is gemaakt. Breekbaar, klein... Precies zoals ze zich nu voelt. "Ik weet het niet. Ik wil zo graag..." "Ik wil het ook." Voor een paar seconden is het stil en kijken ze elkaar verbaasd aan. Wat bedoelt hij nou weer? Voorzichtig komt hij met zijn gezicht bij de hare totdat ze zijn adem tegen haar lippen voelt aankomen. Ze kijkt hem nog steeds verward aan. Opeens vallen zijn ogen erg op... Wat een mooie ogen heeft hij eigenlijk... Dit is verkeerd. Wat is er aan de hand? Zijn handen voelen erg zacht aan... Haal zijn hand dan weg! Voorzichtig streelt hij haar wang... "Kus me," and I almost do... Snel springt ze op, pakt het briefje met Taytay zijn nummer er op en gaat ze naar haar kamer. Wat is er zojuist gebeurt? Het zal wel aan de alcohol liggen. Toch... Nee. Je hebt een vriendje. Denk er niet meer over na en ga naar bed.

Eenmaal in bed met net gepoetste tanden begint ze weer zachtjes te huilen. Niet om Ed, niet om Taytay, niet om Harry... maar ze heeft nu echt haar beste vriendin nodig. Taylor belt een paar keer naar Nina maar er wordt niet opgenomen. Dat krijg je als je aan de andere kant van het land zit... Dan maar een smsje. 'Ik weet dat je nog wakker bent. Ik weet ook dat je moe bent... Het spijt me. Bel me zodra je wakker bent.' Bijna drukt ze op verzenden... maar ze doet het toch maar niet.