Hoofdstuk 166

Sofia
Nog ongeveer vijf meter en dan ben ik het bos uit. Ik hoop maar dat Aiden het er levend vanaf brengt anders vervloek ik James voor de rest van zijn leven.
Ik kijk weer achter me en zie een andere draak komen. Ik spoor Lanthir aan om sneller te vliegen en een paar seconde later ben ik het bos uit en zie ik James een eindje voor me vliegen. De draak achter me schiet me snel voorbij en komt vlak achter James te vliegen. James kijkt om en er komt een grijns op zijn gezicht. Dan hoor ik een zacht geluid en de draak voor me stort plotseling naar beneden. Ik geef van schrik een kleine gil maar de draak blijft liggen.
‘James mag dit niet winnen!’ fluister ik tegen Lanthir en hij gaat nog sneller vliegen.

Lanthir schiet over de finish en laat zich uitgeput op de grond zakken. Opgelucht stap ik van zijn rug af en zie dat iedereen op me af komt gerent. James kijkt me woedend aan als hij van zijn draak afstapt. Glenn schiet er meteen tussen en houd hem tegen.
‘Waarom deed je dat!’ schreeuwt James.
‘Dat is je verdiende loon! Hoe kun je Aiden en de anderen dit aandoen?!’ schreeuw ik terug
Met mijn handen in de lucht loop ik terug naar Lanthir en breng hem naar zijn stal.
Helaas kan ik dit niet doen zonder achtervolgd te worden door vele vampiers en elfen die blij zijn dat ik heb gewonnen. Ik zet Lanthir in zijn box en geef hem nog een grote bak vers water. Wanneer ik me omdraai staat ook James in de stal met zijn draak.
‘En? Is die vriend van je nog niet over de finish?’ vraagt hij lacherig en loopt meteen door.

Weer terug bij het veld word ik aan alle kanten gefeliciteerd en ook door Yuna en Jack.
‘Heb je Aiden al gezien?’ vraagt Yuna.
Ik probeer mijn verdriet te verbergen maar dat gaat moeilijk. Ik vraag me af waar hij is.
‘Ik heb hem voor het laatst op het strand gezien. Hij werd aangevallen door een groep wolven.’
‘Maar het waren er niet zo veel en Naur is bij hem’ probeer ik Yuna gerust te stellen die nu in paniek schiet.
‘Waar kwamen die wolven eigenlijk vandaan?’ vraagt Jack geïnteresseerd.
Ik slik een keer. Als ik ze dat ga vertellen heb ik een groot probleem.
‘Ik weet het niet’ zeg ik een beetje moeilijk.

Na een kwartier komt Aiden dan eindelijk in zicht en zucht ik opgelucht. Gelukkig, hij heeft het gered. Jack loopt weer ongeduldig rond en ik zucht een keer van irritatie.
‘Jack, stop ermee!’ roept Yuna en hij gaat tegen een boom staan.
Ben komt er ook bij staan en kijkt opgelucht als ook hij Aiden ziet aankomen. In mijn ooghoeken zie ik dat James en Glenn achter ons zijn komen staan en ik zet een paar stappen van hen weg.
Aiden komt over de lijn en Yuna rent zo snel ze kan naar hem toe. Ben en Jack rennen achter Yuna aan en ze slaat haar armen om hem heen. Aarzelend wil ik richting Aiden lopen maar James houd me tegen aan mijn arm. Angstig kijk ik hem aan en hij werpt me een waarschuwende blik toe.
‘Jij blijft hier!’ sist hij en knijpt me nog een keer in mijn arm.
Op de achtergrond hoor ik Aiden honderd uitpraten over de race en ik slik een keer. Ik voel me zo schuldig dat ik hier aan mee heb gedaan.
‘Wat is hier aan de hand?’ en ineens staan Ben en Jack bij ons.
Ze kijken me doordringend aan maar ik mag niets zeggen. Glenn zet een stap naar voren en gaat voor hen staan. Even is het stil en de spanning is om te snijden.
‘Er is hier niets aan de hand’ zegt James op een rustige toon en sleurt me mee weg.
Ben en Jack blijven verbaast achter maar verzetten heeft toch geen zin. Ik zal thuis wel een uitbrander krijgen maar dat zal het vast wel waard zijn. James heeft niet gewonnen en daar ging het mij om.
Al maak ik me nog wel zorgen om Aiden. Hij zal vast niet zijn mond houden over wat er allemaal gebeurd is.