24. Harry

Nadenkend lig ik in bed, rustig heel de avond aan het over beleven. Toen ik hen het erf zag oprijden had ik nooit gedacht dat de avond zo succesvol zou zijn. Ik lach en blijf naar het dak van de hut staren. Hoe speciaal zijn lippen tegen de mijne voelden kan ik echt niet beschrijven, maar aan de andere kant boezemt het me angst in. Ik ben maar een boerenknaap, zou ik zo wel mogen voelen. Wat als het voor hun maar een spel is? En ze uiteindelijk toch maar lachen met alles wat ik ga doen, of al gedaan heb? O nee, dan weten alle ridders het straks en ben ik de grootste schande die er rondloopt?

“Harry, voel je je wel goed? je wordt wat bleek.” Verbaasd kijk ik Eleanor aan. “Ja, ik was gewoon even aan het denken.” Zeg ik zachtjes, bang om mijn eigen angsten te verwoorden. “Als jij het zegt.” Met een zucht stapt ze terug weg, zwijgend kijk ik haar achterna. Misschien moet ik het morgen maar eens aan Niall vragen, tijdens het werk. Ja dat lijkt me het beste.

Zuchten draai ik me voor een laatste keer om, voor ik mijn dromen me laat meevoeren, naar een wereld wat in mijn eigen onmogelijk is. Een wereld waarin een boerenknaap wel verliefd kan worden, en zonder problemen kan omgaan met een Heer. Een wereld waar er geen arrogante ridders zijn, en waar iedereen gelukkig is.


Hallo! Ik ben er weer (of dat ga ik toch proberen. ) Het spijt me dat ik jullie zo lang heb laten wachten, en dat dit hoofdstukje eigenlijk zo kort is. Maar om eerlijk te zijn, ben ik de structuur van mijn eigen verhaal wat kwijtgeraakt. Ik denk dat ik er dus even terug ga moeten inkomen. Dus sorry als er fouten instaan die niet echt kloppen met de vorige hoofdstukken, en zouden jullie mij dat ook even willen melden als dit het geval is?
En dan nog Bedankt aan alle lezers die gebleven zijn! DANK U!

xx dreamertje