Hoofdstuk 163

Glenn
Met een zucht laat ik me op een stoel zakken en veeg het zweet van mijn voorhoofd af.
‘Je verzint steeds waar wat nieuws hé?’ vraag ik aan James die tegen over me gaat zitten.
‘Natuurlijk, je moet wat variëren met die vallen, en ik wil sowieso dat Aiden niet wint morgen’ antwoordt James.
‘Ik ga slapen’ mompel ik na een tijdje te hebben gezeten, ook Sofia staat op en loopt achter me aan de trap op.

De volgende morgen staan we allemaal vroeg op. Wat me opvalt is dat Sofia vrij stil is. Ik besluit er niet over na te denken en binnen een half uur lopen James en ik richting de stallen. Terwijl we met de draak van James bezig zijn loopt Sofia de stallen in. James vertrouwd het niet en meld dat hij even gaat kijken.
Als hij weer terug is en hij niks zegt neem ik aan dat er iets fout is.
‘Is er een probleem?’ vraag ik dan ook.
James gromt een keer ‘ze doet mee aan die race.’
‘Dat is toch geen probleem voor jouw?’ zeg ik terwijl ik mijn lach inhoud.
‘Als die Aiden mij het moeilijk maakt zou het zo kunnen dat Sofia er tussendoor schiet. En dan ben ik de verliezer en niet zo maar een, maar een die verliest van een vrouw’ gromt hij.
‘Wees gewoon de snelste dan is het niet nodig om je met iemand anders te bemoeien’ mompel ik terwijl ik het zadel pak.

Yuna
De volgende morgen als ik wakker word is Aiden al beneden en zo te horen is Ben er ook want ik hoor volgens mij nog wat lichte irritatie. Ik schud mijn hoofd en sta op, snel kleed ik me om en loop naar beneden.
‘Yuna, ik geloof echt niet dat het gaat lukken’ gromt Ben.
‘Ben laat maar, hij wil dus laat hem gewoon gaan. Trouwens ik heb al een emmer water en doeken klaar staan als hij terug komt’ grijns ik terwijl ik Aiden een keer kus.
‘Heel grappig, geloof me. Ik ga gewoon winnen’ zegt Aiden vastberaden.
Ik pak een bord en ga bij de jongens aan tafel zitten.
‘Pak ook maar wat naald en draad. Ik ga alvast die kant op’ zegt Ben terwijl hij opstaat.
‘Als het goed is komt Jack ook nog maar die zou wat later komen’ roept hij nog voordat hij de deur uitloopt.
‘Is goed, wij komen er zo aan’ antwoord Aiden.
Ik eet snel mijn brood op en na een kwartiertje gaan we op weg. Aiden loopt nog wat moeilijk maar aan de blik in zijn ogen te zien houdt niks hem tegen vandaag.

Als we bij de stallen zijn is Naur opgewekt en kan hij bijna niet stil staan. Terwijl ik tegen de draak praat kan Aiden het zadel opleggen. Binnen een paar minuten zijn we klaar en lopen we door naar de startlijn. Bijna iedereen is er al en ook Jack en Ben zijn tussen de menigte te vinden. Jack wenst Aiden nog snel succes en daarna lopen we door zodat Aiden een nummer kan halen. Als hij die heeft kijk ik hem aan en sla mijn armen om hem heen.
‘Doe wel voorzichtig’ fluister ik in zijn oor.
Aiden drukt me stevig tegen zich aan. ‘Doe ik altijd. Tot zo, maak je geen zorgen.’
Ik laat hem los en hij loopt naar zijn plek.
Ik zoek Ben en Jack op en hoor ook van Jack dat het geen goed idee is. Ik besluit er niet op in te gaan en hoop dat hij het red. Ineens gaat het startsignaal af en vliegen de draken naar voren.
‘Hopelijk komt die vampier er leven uit’ hoor ik iemand achter ons zeggen.
‘Als het aan James ligt niet, hij verzint wel wat’ hoor ik de bekende stem van Glenn zeggen.
Ik draai me om en zie dat Glenn vlak achter me staat.
Ben tikt me een keer een keer aan en schud zijn hoofd. Ben heeft gelijk, ik moet er gewoon niet op in gaan.
‘Hoe lang duurt die race eigenlijk?’ vraagt Jack na een tijdje.
‘Als het goed is een uur’ antwoord ik. ‘Dus ze moeten nog wel even’ mompel ik.