41- Ella

‘Ben je zeker dat je terug naar Engeland gaat?’ Papa neemt mijn hand vast en trekt me in zijn armen. ‘Ja, ik moet terug naar Liam. Hij heeft me nodig en ik moet me excuseren.’ ‘Je deed niets verkeerd, dus je hoeft je niet te excuseren.’ ‘Paps, ik liep weg en liet hem de hele avond achter me zoeken. En ik vertrok zonder afscheid te nemen. Alleen met een briefje laten weten dat ik weg ging.’ ‘Zorg voor jezelf’, hij heeft me een zoen op mijn voorhoofd en dan loop ik samen met Niall naar het vliegtuig. ‘Your dad is worried about you.’ ‘Too much. I’m not a child anymore.’ ‘He doesn’t want that you get hurt… again…’ ‘I’m.. I have to go. For everybody but especially for Liam.’ ‘He misses you a lot.’ ‘I hurt him.’ ‘No, you did nothing. You did what was best for you.’ ‘But I didn’t think about him. I was gone and he was broken.’ ‘Ella, stop blaming yourself. You went away because you couldn’t live with my stupid personality.’ ‘That wasn’t your personality Niall. Your personality is much, much better than that. Otherwise you wouldn’t come to Belgium for telling me your feelings.’ ‘I’m sorry, Ella.’ ‘For what, Niall?’ ‘For ruin your life.’ ‘No Niall, don’t say that.’ ‘I know you wish we never met.’

Kort stukje en sorry voor het lang wachten. Ik had een druk weekend. Bij 5 reacties post ik vandaag nog een 2de stukje