True love<3

Samen met Mia loop ik de bioscoop binnen, we halen onze kaartjes en gaan daarna bij de bar staan om allerlei lekkere snacks te halen. ‘Ik heb echt zin in deze film! Ik heb er al zoveel over gehoord en Josh Duhamel speelt er in wat echt een plus punt is.’ Ik rol m’n ogen en lach om Mia, altijd praten over een jongen. Als er een medewerker langs komt bestellen Mia en ik een hele berg lekkere snacks en twee grote bekers drinken. Wankelend met al het eten loop ik terug naar de zaal terwijl Mia nog even snel naar de wc gaat. Met mijn ogen op het eten gericht kom ik heel huids bij onze stoelen aan. Ik ga zitten terwijl ik Mia aan zie komen lopen met een knappe jongen. Ze is druk aan het praten en ik zie hem af en toe knikken of wat terug zeggen. Als ze bij onze stoelen staat herken ik de jongen als Liam van One direction.’Hey Evi ik kwam Liam tegen en zei tegen hem dat hij jou favoriet is in de band. Toen vertelde ik dat het vandaag je verjaardag was en ik je getrakteerd heb op een film. Toen vroeg hij of ik je kon voorstellen om je te feliciteren.Dus hier zijn we dan.’ Mia heeft een grote glimlach op haar gezicht. Ik kijk naar Liam die met die lieve glimlach van hem naar me kijkt. Ik bijt verlegen op mijn lip en kijk van hem weg. ‘Hey Evi leuk om je te ontmoeten en gefeliciteerd. Geniet je een beetje van je film?’ Ik kijk naar hem op en zie een nieuwsgierige blik in zijn ogen. ‘Hij is nog niet begonnen dus dat weet ik nog niet.’ Liam wordt rood en ik lach zachtjes. Hij ziet er zo lief en schattig uit als hij bloost. Mia kijkt van Liam naar mij en weer terug, ze loopt voorzichtig achteruit en kijkt me met een grote grijns aan. Ze steekt twee duimen op en loopt dan de zaal uit. Liam merkt het niet op maar komt naast me zitten en richt zijn blik op mij. ‘Hoe oud ben je geworden?’ Zijn wangen zijn nog steeds een beetje rood maar ik kan zien dat hij zich alweer herstelt heeft. ‘zestien.’ Hij glimlacht lief en wil nog wat zeggen maar de lichten gaan uit en de film begint.

Tijdens de film maak je af en toe zielige huil geluidjes. Aan het einde van de film vallen de tranen van mijn wangen. Liam tikt me aan en geeft me een zakdoekje aan. ‘B-bedankt.’ Snotter ik. De lichten gaan weer aan en tegelijkertijd staan we op. Ik pak alle rommel op en wil er mee weg lopen maar Liam houd me tegen. Hij pakt het van me over, samen lopen we naar de uitgang van de zaal en Liam gooit het daar in de vuilnisbak. ‘Ik vroeg me af of je misschien nog wat koffie met mij zou willen drinken?' De vraag overvalt me een beetje en ik stop met lopen. Liam kijkt me hoopvol aan, ik bijt in mijn onderlip. ‘Nee, dank je wel.’ Meteen verschijnt er een teleurgestelde blik in zijn ogen. ‘Maar wat thee zou ik wel lusten.’ Zijn ogen beginnen te stralen, enthousiast pakt hij mijn hand vast en trekt hij me mee naar de uitgang van de bioscoop. We lopen naar de Starbucks en vertellen elkaar over onze levens. Met de bekers onze handen lopen we door de straten van Londen als ik een speelhal. Meteen begin ik enthousiast op en neer te springen, ik trek Liam mee naar binnen. De hele tijd spelen we leuke spelletjes, Liam wint bijna elk spel en af en toe geef ik hem een duwtje zodat hij afgeleid is en ik win. Als de speelhal om twaalf uur sluit lopen we verder. Als we langs de ingang van Hyde park lopen trekt Liam me mee naar binnen. We rennen achter elkaar aan als kleine kinderen en spelen verstoppertje. Het is een warme zomer avond en als ik een grote fontein zie staan komt er een idee in me op. Ik kijk hoe diep hij is en als ik zie dat hij maar tot knie hoog diep is spring ik erin. Liam kijkt me open mond aan. ‘Ik denk niet dat dat mag.’ Zegt hij terwijl hij op een bordje wijst waarop staat dat het verboden is om te zwemmen. ‘Liam soms moet je de regels buigen om het leven spannend te houden en op het bordje staat verboden te zwemmen en ik zwem niet.’ Zijn ogen ogen beginnen te stralen en een moment later heeft hij zijn schoenen uit. Hij springt in het water en loopt naar me toe. Ik ga onder de straal van de fontein staan en begin met dansen. Samen maken we rare danspasjes en dan stopt Liam me. Hij kijkt me diep in de ogen aan, langzaam buigt hij zich naar voren terwijl ik mijn ogen sluit. Zijn lippen raken de mijne en ik heb het gevoel alsof er vuurwerk wordt afgeschoten in mijn buik. Na een tijdje laat Liam mijn lippen los en kijkt me glimlachend aan. Die lieve glimlach die hij altijd draagt, de vlinders vliegen rond in mijn buik en ik voel alleen maar een gelukkig gevoel. ‘Hé wat doen jullie daar?’ Een fel licht wordt op ons geschenen. Verschrikt kijken we op, daarna kijken we naar elkaar en rennen weg. We springen uit de fontein en rennen op blote voeten weg. Lachend rennen we het park door tot we bij een uitgang zijn. Ik kijk achterom en zie niemand achter ons. Ik rem langzaam af en Liam doet mee. We hijgen en kijken elkaar aan dan breken we in lachen uit. De hele nacht brengen we op straat door, vertellen elkaar alles. Onze dromen en onze verhalen, het lijkt haast wel iets magisch. ‘Kom ik wil je iets laten zien.’ Liam houd een taxi tegen en houd de deur voor me open. ‘Regents park.’ De taxi begint te rijden en Liam wijst allemaal plekjes aan die belangrijk voor hem zijn. Als na een tijdje de taxi stopt stappen we allebei uit. Liam betaalt de taxi en daarna lopen we hand in hand door het park. ‘Kom!’ Liam trekt me mee Primrose hill op. Als we helemaal boven zijn gaat Liam zitten en ik naast hem. Net als ik ga zitten komen de eerste zonnestralen inzicht. Samen kijken we naar de zon die langzaam opkomt. ‘Wow Liam dit is prachtig! Hoe weet je dit?’ Ik trek mijn ogen van de zon weg en kijk naar Liam die nog steeds naar de zon kijkt. ‘Als ik inspiratie nodig heb sta ik vroeg op en kom ik hier naartoe. Hij richt zijn blik op me en kust mijn voorhoofd. Hij slaat een arm om me heen, ik ga dichter tegen hem aan zitten. Langzaam voel ik me ogen dicht vallen en voor ik helemaal in slaap val hoor ik hem het zeggen, de woorden die voor altijd bij me zullen blijven.

‘Jij bent het voor mij.’

The end.