018

Thor's POV:
Ik weet dat morgen Loki aan de ouders van Hallie zal bekend maken dat ze verliefd zijn. Ik moet er gewoon voor zorgen dat het op een of andere manier niet door kan gaan. Maar hoe zal ik ... maar natuurlijk!

Hallie's POV:
Als ik samen met mijn mam aan de eettafel zit, zijn zowel Thor als Loki hier niet.
'Nou waar is die mysterieuze jongen van jou, waarom mocht ik zijn naam nog niet weten?' vraagt mijn mam.
'Hij komt zo wel, dan stel ik je hem voor.' antwoord ik haar met een glimlach. Net als ik gedaan heb met eten, komt Thor binnen. Hij komt mijn kant op en komt vlak naast me zitten.
'Ik heb spijt van wat ik gedaan heb. Lust je wijn? Ik heb eentje met speciale kruiden en niet teveel alcohol. Als je wilt kan je eens proeven?' zegt Thor onschuldig, maar ik weet dat er meer achter zit.
'Oké een klein beetje dan.' zeg ik hem en hij vult mijn glas voor een vierde vol. Ik ruik er eerst aan.
'Vertrouw je me niet?' vraagt Thor.
'Dat is het niet, maar op aarde doet men dat altijd eerst aan hun wijn ruiken voor het te drinken.' zeg ik snel, iets wat ik op tv eens had gehoord. Het ruikt normaal dus ik waag me een slokje, het blijkt gewoon heel lekkere wijn te zijn en drink mijn beker volledig leeg.
'Wil je graag nog een slokje?' vraag Thor. Ik voel me plots erg duizelig en heb het gevoel dat ik ieder moment kan gaan flauwvallen.
'I-ik voel me niet zo lekker, ik ga even...' zeg ik terwijl ik wil opstaan, maar haast door mijn benen zak. Thor vangt me behendig op en ik kijk hem recht in de ogen aan. Plots voel ik me erg raar tintelen en krijg een raar gevoel voor Thor.
'Ik breng je wel even weg.' zegt Thor en neemt me in zijn sterke armen, op weg naar mijn kamer. Eenmaal in mijn kamer, legt Thor mij op mijn bed en strijkt over mijn gezicht. Zijn gezicht komt dichterbij en ik wil tegenstribbelen, maar door de misselijkheid kan ik dat niet zo goed. Hij kust me en even staat de wereld stil. Verschillende herinneringen vervagen, verdwijnen en worden aangepast. En dan val ik -nogmaals- in een diepe, onrustige slaap.

Als het avond wordt, word ik wakker gemaakt door Loki. Ik schrik me rot aangezien ik hem hier niet had verwacht.
'Hey, wat doe jij hier?' vraag ik hem verrast.
'Ik kwam gewoon even naar je kijken, ze hebben gezegd dat je wat ziekjes was. Is alles in orde?' vraagt hij bezorgt. Dit is de eerste keer dat ik hem zo bezorgd zie, ik herinner me hem enkel stil en afzijdig. Ik wou dat Thor hier was, vreemd gevoel eigenlijk dat ik Thor hier wens. Er klopt hier iets niet, alsof er iets veranderd is. Maar ik kan niet zeggen wat.
'Hey liefje, heb je wat kunnen slapen?' vraagt Thor, terwijl hij naar binnen stapt.
'Huh liefje? Sinds wanneer noem jij haar zo?' zegt Loki verbaasd.
'Zei hij toch al sinds we samen zijn Loki?' zeg ik verbaasd terug. Loki kijkt verward van mij naar Thor. Zou hij het ook voelen dat er hier iets niet klopt, weet hij misschien wat?
'Kop op broertje. Ik weet dat je jaloers bent op mijn meisje, maar ik heb haar nu eenmaal. Jij zal ooit wel jouw ware liefde vinden hoor.' zegt Thor met een glimlach, maar ik ben er niet onder de indruk van. Wat maakt dat ik voor Thor gevallen ben? Zijn gespierde armen, zijn brede glimlach, zijn vleierig gedrag? Nee, niets daarvan trok me echt aan maar toch zijn we samen. Diep vanbinnen weet ik dat we verliefd zijn, maar waarom voel ik me dan zo niet? Ik weet dat ik me verliefd heb gevoeld, maar niet bij hem. Thor neemt mijn hand in de zijne en neemt me uit bed, naar de zaal om ons avondeten op te eten. Aan tafel zet ik me naast Thor, aangezien hij mijn hand niet loslaat en mijn mam komt naast me zitten.
'Is dit de man waarover je verteld hebt? Hij heeft wel geen zwart haar en groene-blauwe ogen, maar hij is duidelijk wel knap en van goede afkomst.' zegt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd als teken dat hij het niet is.
'Waarom zit je met hem dan hand in hand samen aan tafel?' fluistert ze me toe. Het enigste dat ik kan doen is mijn schouder ophalen.