Dead Man Walking ~ Part 11

Heden.....


Ik word wakker van Jake,
Hij was aardig erg aan het rondlopen,
"Cross, je bent wakker!"
Ik kijk hem even aan waarna ik in mijn ogen wrijf,
Ik probeer rond te kijken maar merk dat mijn zicht wazig is,
Jake lacht even waarna die mijn bril op mijn hoofd zet,
"Ik had hem afgedaan voor dat je hem brak in je slaap"
Ik knik even waarna ik mijn bril goed op mijn neus zet,
Ik sta op waarna ik even naar het raam loop,
Jake trekt mij meteen terug waarna die even zelf door het raam kijkt,

Ik duw Jake aan de kant waarna ik zelf door het raam kijk,
Wat zag Jake?
Mijn ogen gaan over de horizon waarna ik wat gras zie bewegen!
Ik grijp mijn colt waarna ik even rustig mijn ogen op het gras laat liggen,
Als ik een pet boven het gras zie uitkomen grijns ik even,
'Jake, blijf hier. Ik ga onze gast even welkom heten'
Jake kijkt mij even aan en knikt dan,
Ik loop naar beneden waarna ik een stuk hout pak waar wat spijkers in zaten,
Als het een zombie was kon ik geen kogels lossen,
Dan zou er binnen no-time een hele horde hier voor het huis staan.

Ik loop naar buiten waarna ik richting de bosjes kijk waar ik de pet zag,
De pet was verdwenen,
Dat betekent dat het geen Walker was,
Een Walker zou rustig lopen en niet zo snel.
Ik leg het stuk hout weg waarna ik mijn colt weer vast grijp,
Er was hier een overlevende, maar die kon ons ook zien als Walker!
Ik loop met mijn rug langs het huis waarna ik de hoek omkijk,
Ik zag niemand, waar was de persoon gebleven?!

Ik hoor een klik achter mij,
In een ruk draai ik mijzelf om waarna mijn colt op de persoon richt achter mij,
Een meisje?
Ik grijns even waarna ik alleen mijn bril even weer omhoog duw,
'Blijkbaar ben ik niet de enige hier'
Ik glimlach alleen, ze hoefde niet te weten dat Jake nog boven was.
"Blijkbaar"
Haar toon was anders dan de normale overlevende,
Blijkbaar had ze zich in de vijf jaar aangepast aan de omgeving en de wereld,
Ik kijk even vanuit mijn ooghoek naar de deuropening waar ik Jake met een stuk hout zie staan,
Ik knik alleen even waarna ik mijn colt in zijn holster stop,
Het meisje kijkt even op en glimlacht,
Ik let op haar vinger, langzaam bewoog die,
Voordat ze de trekker over kon halen slaat Jake met het hout op dr achterhoofd,
Ze valt naar voren waarna ik dr opvang.

Ik gooi dr over mijn schouder waarna Jake en ik omhoog lopen,
Als we boven zijn op onze vaste plek leg ik dr op de grond,
Ik pak een stuk laken wat we hadden gevonden in de kamers waarna ik dr vast bind,
Haar wapen stop ik in de achterkant van mijn broek waarna ik weer op de uitkijk ga staan.
Jake hield haar in de gaten en zou zelf ook wat slaap inhalen.