Foto bij 0.1

Zachtjes hoorde ze de ademhaling van het dier wat nu nog maar enkele meters van haar verwijderd was. Het hijgde en maakte piepende geluidjes. Zelf probeerde ze haar ademhaling onder controle te houden. 'Demand! Eten!' Het dier sprong weg. Weer had ze het dier niet kunnen zien. Ze vloekte zachtjes. Ze klopte de stof en de bladeren die op haar rok waren gekomen weg. Met grote passen zocht ze een weg door de takken en bladeren. De wind speelde zachtjes met haar haren.

Nogmaals hoorde ze de stem: 'Demand! Eten!' Ze zuchte diep. 'Ik kom er aan!' Zei ze terwijl ze voorzichtig een tak met doorns opzij duwde. Over haar hele lichaam voelde ze dingen in haar huid steken. Over haar pols druppelde een klein straaltje bloed. Haastig veegde ze het weg met een stukje stof van haar rok die haar overgrootmoeder nog had gedragen. Het huisje, wat volgens haar eerder een hutje mocht worden genoemd kwam steeds dichterbij. Toen ze voorzichtig de laatste tak wegduwde hoorde ze de stem van haar vader galmen: 'Je was toch niet weer naar dat beest toe? En waarom kom je niet als je broertje je roept?' Zijn ogen stonden woedend en terwijl hij de woorden uitsprak zag ze druppeltjes speeksel uit zijn mond vliegen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen