Hoofdstuk 2

Louvia POV

Ik ben met Elore in haar tuin, we kamperen. Maar niet 'snachts. We kamperen overdag omdat we bang zijn in het donker. We zijn wat aan het praten over jongens en dat soort zaken wanneer ik plots hevige hoofdpijn krijg. Ik druk mijn hand hard tegen mijn hoofd aan in de hoop dat de hoofdpijn daardoor overgaat. Au! Ga weg domme hoofdpijn! Ik sluit mijn ogen. Het helpt een beetje en na een tijdje open in mijn ogen weer. Wat ik zie maakt me bang. El is weg. Een dikke grijze mist heeft haar plaats ingenomen. "Ik wil niet weg." Hoor ik Elore's stem roepen. "Ik wil niet weg! Lou, ik wil niet! Ik wil bij je blijven! " "Je hoeft niet weg, blijf maar." Zegt mij stem geruststellend, maar mijn mond beweegt niet. "Louviaaa! Louvia!" Roept de stem weer.

"Whaaaaa!" Met een gil word ik wakker en schiet overeind. Oef, het was maar een droom. Elore ligt vredig naast me te slapen. Vaste slaper die ze is. Wordt niet wakker van mijn gegil. Lekker veilig, stel dat er echt iets met me gebeurd was? Nou, ik weet in elk geval dat ik op haar kan rekenen. Eigelijk best handig dat ze nu niet wakker werd. Anders zou ze weer veel te overbezorgt reageren. Ik hoor de TV nog spelen en voorzichtig neem ik de afstandsbediening uit Elore's handen en zet hem uit. "Zou ik proberen om haar naar bed te dragen? Ach, ik kan het proberen." Zeg ik tegen mezelf terwijl ik mijn schouders ophaal. Zachtjes schuif ik mijn ene arm onder haar rug en de andere in haar knieholtes. Ik til haar op en met moeite draag ik haar de trap op naar haar bed. Ik gooi een deken over haar heen en kruip daarna in mijn eigen bed. Nog voor mijn hoofd het kussen raakt val ik in slaap.