Day 3

Ik zet Sagi op mijn schouder en kijk hoe Zazul klaar staat om te vliegen, snel ren ik naar Tika. 'Tika, heb je dat gezien? we moeten het gaan zoeken!' vertel ik entoursiast. 'Ik weet niet hoor Scar, het kan gevaarlijk zijn.' en ze probeert zich klein te maken wat nogal onmogelijk is. 'Kom op Tika, wil je dan niet weten wat het is?' en nog voor dat Tika kan antwoorden komt Sagi er tussen: 'Mij lijkt het ook geen goed idee, je weet niet wat het is.' nu is mijn enige hoop Zazul. 'En jij dan Zazul, wil jij kijken wat dat rare voorwerp is?' 'Ben je helemaal gek, straks beschadig ik noch deze prachtige veren.' zegt hij terwijl hij zijn veren sprijt. Ik rol met mijn ogen 'Goed, dan ga ik wel alleen.' En voor iemand kan reageren ren ik weg zo snel als ik kan. Ik klim in een boom en kijk vanuit de boom naar beneden. Ik zie 5 personen uit het voorwerp komen en niet zomaar personen, ze lijken op mij, ik heb nog nooit personen gezien die op mij lijken. Zij hebben ook geen staart of slurf of vacht, zij bedekken ook hun lichaam voor de kou. Ik merk dat een van hun naar me kijkt en snel verstop ik me. Als ik zeker weet dat ze niet meer kijken kom ik achter de bladeren vandaan om te kijken wat ze doen. Ze gaan naar het krokodillen waterval, dat is niet zo slim. Als je daar eenmaal bent kan je niet meer weg tenzij je door het water gaat maar daar zitten Ricky en Floris je dan optewachten. Ik ben daar ook een keer terecht gekomen maar ik kende Ricky en Floris toen al dus ze lieten me gaan maar voor de jongens ziet het er slecht uit. Floris en Ricky zijn niet zo gesteld op vreemdelingen. Jep, ze zitten vast en daar heb je Ricky en Floris al. Misschien moet ik hun maar eens gaan helpen. Ik pak een liaan en slinger me naar een boom die dichtbij het krokodillen waterval is. Ricky en Floris komen drijgend op de jongens af 'Ricky, Floris! laat hun!' Roep ik naar ze en alle ogen worden op mij gericht. Ricky stopt en keert zich terug maar Floris wil nog even een hap uit een been nemen. 'Floris niet doen!' spreek ik hem streng toe. 'Ook niet een klein hapje?' vraagt hij lief 'Nee ook niet een klein hapje.' zeg ik streng, hij geeft me nog een teleurgestelde blik en verdwijnt dan uit het zicht. Ik pak een liaan en slinger naar de jongens 'Sorry, Floris en Ricky hebben het niet zo met vreemdelingen.' vrondschuldig ik me 'Jullie moeten hier weg, er zijn ook nog andere krokodillen die minder goed luisteren.' zeg ik met een gemene grijns. 'Kom maar mee.' ik pak mijn liaan en zet een van de jongens er op en duw hem naar de overkant dat doe ik bij ze allemaal tot we met z'n alle aan de overkant zijn. Ik vraag me nu wel een ding af: Kunnen ze wel praten?