Day 1

Ik open langzaam mijn ogen, ik kijk recht in de stralende zon die even mijn ogen verblinden. Ik knipper even met mijn ogen zodat ik aan het licht gewent raak. Zou Tika al wakker zijn? Ik pak een liaan en laat me naar beneden glijden. 'Tika?' roep ik ' Ik ben hier Scar!' hoor ik haar terug roepen. Ik hoorde haar stem richting de waterval. Ik begin te rennen tot ik er ben. Ze is zich aan het wassen, als ze mij opmerkt krijg ik meteen een hele plens water over me heen. 'Tika!' zeg ik terwijl ik naar mijn natte lichaam kijk. 'Sorry, jij had ook wel een bad nodig.' zegt ze lachend. 'Dankje' zeg ik sarcastisch. Waarom ook eigenlijk niet? Ik neem een duik in het water zodat ik helemaal nat ben. Ik zwem naar Tika en klim op haar rug. 'Waarom zijn er niet meer van mij?' vraag ik als ik helemaal op haar rug zit. 'Hoe bedoel je?' vraagt ze onbegrijpend. 'Nou, jij hebt allemaal soortgenootjes en ik.. Ik heb niemand die op mij lijkt.' leg ik uit. 'Wij lijken toch op elkaar?' 'Nee, ik heb geen slurf, ik ben veel kleiner en ik ben niet grijs.' zeg ik terwijl ik weer van haar rug afglij. 'Ik weet het niet Scar, we hebben jou gevonden toen je nog heel klein was. We hebben geen idee waar je vandaan komt.' ik knik en loop weer terug naar mijn boom om iets droogs aan te doen. Terwijl ik naar mijn boom loop voel ik iets pluizigs in mijn nek 'Hee, Sagi, heb je ook nog een douche nodig? Tika heeft mij ook al gedaan.' zeg ik met een grijns en ik haal hem uit mijn nek. 'Nee dankje.' zegt hij en hij springt op een tak naast mij. 'Heb jij Zazul nog gezien?' vraag ik na een tijdje  'Hij is vast nog zijn schoonheidsslaapje aan het doen.' zegt hij met rollende ogen. 'Laten we hem dan maar wakker gaan maken.' zeg ik met een grijns. 'Moet je niet eerst iets droogs aan doen?' 'Nee, droogt vanzelf wel.' zeg ik schouder ophalend. Ik loop naar Zazul's boom en klim naar boven. Als ik boven ben zie ik Zazul rustig slapen op een tak, ik sluip er voorzichtig naar toe en als ik vlakbij ben roep ik kei hard: 'BOEEE!!' Zazul schrikt en valt van zijn tak. Even schrik ik omdat hij hard naar beneden valt maar dan bedenk ik dat hij kan vliegen. Nu begin ik te lachen en val bijna zelf van de tak 'Dat is niet grappig!' zegt hij nog steeds in shok. 'Jawel' zeg ik nog steeds lachend maar dit keer val ik echt van de tak. Nog snel pak ik me met handen en voeten om de tak. Pfieuw, met een gerust hart laat ik mijn benen los en ben ik maar een paar centimeter van de grond. Ik haak nu ook mijn armen los en laat me op de grond vallen. Ik zie iets door de lucht flitsen en het land aan de andere kant van het eiland. Wat was dat!?