Walls around me |004|

Het was heel gezellig met Lauren. Maar ik merkte al heel snel dat ze over bepaalde dingen heen praatte. Over dingen als sport, muziek en school praatte ze heel makkelijk, maar zodra de vragen wat persoonlijker werden, ging ze die ontwijken. "I've got to go.", zei Lauren terwijl ze opstond. "I'll see you later." "Want to join us for dinner?, vroeg Zayn. "No thanks.", antwoordde ze. Ik keek teleurgesteld. "Bye." Ik keek haar na. "I asked you something.", zei Liam en hij gaf me een duw tegen mijn schouder. "So, you've decided that she's your new project?", herhaalde hij. "You make it sound like girlfriends are disposable.", zei ik. "In your case, they are.", lachte Zayn. "Well thanks.", zei ik nep-beledigd. Ik stond op. "See you guys later.", mompelde ik en ik dumpte mijn dienblad en liep naar buiten. "Harry!" Ik keek op en zag dat Simon me had geroepen. "Hey, what's up?", vroeg ik. "I had a question about the new album. Are you guys going to write a few songs yourself again?" Ik haalde mijn schouders op. "Sounds good, but we haven't talked about it yet.", zei ik. "Is something wrong?", vroeg Simon toen. Ik schudde mijn hoofd. "But I'll see you later.", zei ik en ik liep door. Ik had echt geen flauw idee waar ik heen moest, dus ik ging naar het dak van het gebouw. Ik hield van deze plaats. Na een tijdje kwam Louis naast me zitten. Hij wist dat ik hier graag zat. "I thought you like blond.", zei hij na een tijdje om de ongemakkelijke stilte te doorbreken. Ik lachte en schudde mijn hoofd. "So, how long do you think it's going to take?", vroeg Louis. "Okay, if you don't shut up, I'll throw you of this building.", dreigde ik. "You won't.", lachte hij. "Wanna bet?"