Hoofdstuk 161

Yuna

‘Ik ga met Naur een eindje vliegen en nog trainen met Sofia’ zegt Aiden en hij strompelt naar de deur.
‘Je doet maar wat je niet laten kunt’ zeg ik terwijl ik naar boven loop om wat boeken bij elkaar te rapen. Misschien is het een goed idee dat ik ze mee neem naar Anja, zij is een van de elfen die ik een paar dagen terug heb gevraagd of ze iets meer weet van het gif. Ze wil ons helpen en vandaag gaan we kijken wat allemaal zou moeten werken op korte termijn.
Na een kwartier loop ik weer naar beneden en zoek ik mijn tas die ergens in de woonkamer moet zijn.
Ineens stampt Ben boos de woonkamer in.
‘Het is goed gegaan of niet?’ zeg ik grijnzend.
‘Ik snap het niet. Hij kan nauwelijks op Naur komen’ gromt Ben.
‘Ik hoop dat ik met Anja wat kan vinden dat helpt, zodat meneer alsnog mee kan doen’ zeg ik terwijl ik de boeken in de tas stapel.
‘Wil je anders mee? Ik ga over een half uurtje denk ik’ vraag ik als het stil blijft.
Ben kijkt me even aan. ‘Misschien wel ja, ik kan er ook nog wat aan hebben’ zegt hij na een tijdje.

‘Goeiemorgen’ zegt Anja vrolijk als ze de deur open doet. Ze heeft mooie groene ogen en zwart haar. Met eigenlijk altijd een glimlach op haar gezicht.
‘Dit is dus Anja’ zeg ik tegen Ben. Ben stelt zichzelf voor en na een tijdje zitten we aan haar tafel in een woonkamer.
Ondertussen liggen de boeken al op tafel en zijn we druk aan het doorbladeren. We hebben alle drie een stuk papier om dingen op te schrijven. Na een tijdje klapt Anja een van de boeken dicht.
‘Heb je trouwens al eens aan brandnetels gedacht?’ vraagt ze.
Ben schud zijn hoofd. ‘Ik weet wel dat het gifstoffen verwijderd’ begint hij.
‘Als je dat nou met rode klaver mengt, dat heelt snel’ vult ze aan.
Ik zit erbij en luister naar wat ze allebei te vertellen hebben. Grappig dat ze allebei zo veel weten en elkaar aanvullen.
Ondertussen zijn we al weer een halve dag verder en lopen we over de markt opzoek naar de planten die we hebben opgezocht. Op zich zijn brandnetels niet zo moeilijk te vinden maar die rode klaver is niet in een weiland te vinden. De dragon plant is ook vrij moeilijk te vinden, deze plant zou voor snelle genezing zorgen dus het is het proberen waard.

Uiteindelijk hebben we alles en bedank ik Anja voor de tijd en hulp. We hebben verschillende manieren gevonden om de planten te gebruiken dus laten we er maar mee aan de slag gaan. Eenmaal weer thuis gaan we aan de gang, het verbaast me dat Aiden nog niet gebroken op de bank ligt. Aan de andere kant waarschijnlijk wil hij zich gewoon niet laten kennen en hoe dan ook doorgaan. Als we eenmaal bezig zijn lopen we veel te prutsen omdat Ben het volgens hem beter weet dan ik en daarom gaat er veel tijd verloren. Ondertussen is het al donker en zijn we eindelijk klaar. Ben gaat met een zucht zitten.
‘En toch denk ik dat het op mijn manier beter zou zijn’ mompelt hij.
Ik lach een keer. ‘Echt niet, zo is het goed’ zeg ik terwijl ik naast hem ga zitten met wat te eten.
Als ik klaar ben steek ik nog wat kaarsen aan zodat ik tenminste kan zien tegen wie ik praat.
Na een tijdje staat Ben op zonder iets te zeggen en verbaast kijk ik hem na. Ik hoor de deur open gaan en na een tijdje gaat hij zo te horen weer dicht. Ik hoor Aiden wat mompelen en dan hoor ik dat Ben er fel tegenin gaat. Ik schud mijn hoofd een keer en wacht tot de twee weer in de woonkamer zijn.
Ben ondersteund Aiden naar de bank en laat hem volgens mij expres wat eerder los zodat Aiden op de bank ploft. Ben krijgt een moordende blik van Aiden maar hij gaat er niet op in. Ik geloof dat dit nog een lange avond gaat worden.