Elisabeth Morgen.

“Harry, stop!” riep ik al lachend uit terwijl zijn vingers al kittelend over mijn heupen streelde. Ik kon tussen het lachen door zien hoe de mensen in de luchthaven ons geïrriteerd aankeken, maar veel trok ik me er niet van aan. Het was twee weken geleden dat ik getrouwd was met Harry en nog altijd voelde ik me het gelukkigste meisje hier op aarde.
“Harry!” riep ik opnieuw uit toen zijn vingers over mijn blote huid kittelde waardoor ik uiteindelijk zo snel ik kon van zijn schoot kroop. Giechelend omdat hij haast direct achter me aanliep rende ik zo snel ik kon door de lobby, maar werd halverwege bij het raam tegengehouden door zijn sterke armen die tegen de muur aandrukte. Een brede grijns sierden zijn hele gelaat terwijl hij dichter tegen me aankroop.
“Harry, we zijn tussen de mensen.” Fluisterde ik zacht toen ik zijn blik opving. Niet dat we de afgelopen weken zo braaf waren als we publiekelijk rondliepen in de steden of op het strand lagen. Het voelde te goed om zo dicht bij hem te zijn zonder schrik te hebben dat er iemand commentaar op zou hebben of dat er een missie tussen zou komen.
Dat laatste kwam deels doordat we onze gsm expres uit hadden gezet zodat we echt konden genieten van onze huwelijksreis. Ik wist goed genoeg dat als ik hem straks zou op zetten dat het werk ons gelijk zou roepen en dat deze reis officieel over was. Dan zou ik terug Lizzie de spion worden in de plaats van Lizzie, het meisje dat getrouwd is met een mega ster.
“Ach, zelfs al trekken ze foto’s van ons in een innige omhelzing, niemand houdt me tegen om mijn geliefde te kussen.” Bekende Harry al grijnzend en om zijn woorden nog wat meer kracht te geven kuste hij me liefdevol. Giechelend door zijn cheeky gedrag sloeg ik mijn armen rond zijn nek om de kus alleen meer liefdevoller te maken. Voor een paar seconden leek al de mensen rond ons heen te verdwijnen waardoor het leek alsof wij de enigste waren in de ruimte, maar toen een oudere vrouw heel erg luid begon te kuchen vervaagde deze droom bijna direct. Fronsend keek ik haar aan en zag zo aan haar minachtende blik dat ze dit niet aangenaam vond. Zuchtend nam ik daarom Harry’s hand vast en trok hem in de plaats terug naar onze zitplaatsen in de lobby waar we daarjuist al zaten. Het was nog een uurtje voordat onze vlucht naar London er zou zijn dus hadden we nog genoeg tijd om van elkaar te kunnen genieten zonder al de pers rond ons heen.
“Misschien moeten we de rest even waarschuwen dat we binnen een paar uur thuis zijn.” Stelde ik daarom voor terwijl ik me terug neer nestelde op Harry’s schoot.
“Misschien is dat inderdaad wel een goed idee.” Hij had deze zin nog maar net uitgesproken of hij gaf me mijn iPhone uit mijn handtas die naast zijn rugzak stond en met een kus op zijn wang bedankte ik hem. Gelijk daarna legde ik mijn hoofd op zijn schouder terwijl ik wachtte tot mijn iPhone werkte.
“Wow.” Verbaast keek ik op naar Harry die zijn eigen gsm naar me toedraaide en zodat ik zag dat hij bijna 80 nieuwe berichten had. Fronsend draaide ik me naar mijn eigen mobiel toen deze trilde om hetzelfde als Harry weergaf op mijn display. Niet snappend waarom dat we zoveel nieuwe berichten hadden opende ik mijn inbox waar ik haast alleen maar de nummers van de jongens terug vond. Dit kon niet goed zijn.
“Sienna is verdwenen.” Hoorde ik Harry naast me zeggen toen hij zijn eerste berichtje had geopend. Angstig scrolde ik door mijn berichten en zag voortdurend hetzelfde bericht terug komen: bel ons. Sienna is verdwenen en Louis slaagt volledig door.
Zonder echt na te denken drukte ik op het eerste nummer dat ik tegen kwam en belde die persoon op zonder echt te kijken wie het was.
“Thank God, Lizzie! Waarom hebben jullie niet geantwoord?” hoorde ik na een paar pieptonen de ongeruste stem van Liam aan de andere kant vragen.
“Harry en ik hadden onze gsm’s uitgezet tijdens onze vakantie. Wat is er allemaal gebeurt? Hebben jullie Sienna al terug?” vroeg ik met een duidelijke angstige ondertoon in mijn stem.
“Oh, Lizzie…” hoorde ik Liam aan de andere kant zuchten want me alleen maar banger maakte voor het antwoord. “Ik denk dat je beter eerst naar hier kom zodat ik alles kan uitleggen.”