14. | OMFG!

’Hoi Thierry.’ Ik zie Emie verlegen naar Thierry kijk, die verlegen terug kijkt. ’Hoi Emie.’ Ze geven elkaar onhandig een knuffel. Thierry laat ons binnen en gaat ons voor naar de woonkamer. ’Rodrico komt wat later. Hij was nog even naar het park. Ik de hoop iemand te zien ofzo. Hij is soms een beetje raar.’ We knikken. ’Ga zitten. Willen jullie wat drinken?’ Emie en ik knikken en gaan op de bank zitten. ’Cola graag.’ Thierry kijkt Emie vragend aan, die verliefd terug kijkt. Ik rol met mijn ogen en geef haar weer een stoot met mijn elleboog. ’Ow, Cola graag.’ Ze kijk met een rood gezicht verlegen naar de grond. ’Dit gaat nog een lange dag worden.’ Ik zucht en kijk Emie aan. ’Maithe, Ik voel me een idioot.’ Ik kijk haar vragend aan. ’Doe niet zo raar. Wees gewoon jezelf! Hij heeft jou toch gevraagd om wat leuks te gaan doen. Je hoeft je echt geen zorgen te maken.’ Emie knikt. Thierry komt terug met 3 glazen Cola. Hij geeft er een aan Emie, een aan mij en houd er zelf ook een. Hij gaat zitten op de andere bank en kijkt zenuwachtig voor zich uit. Het is een tijdje stil, tot de bel gaat. Ik hoor Thierry en Emie opgelucht zuchten. Thierry staat op en loopt naar de deur. Ik hoor hem tegen iemand praten, waarschijnlijk die Rodrico. Niet veel later komt Thierry weer terug met een jongen achter zich aan. ’Emie, Maithe. Dit is Rodrico.’ Thierry stapt opzij en als ik de jongen zie slat mijn hart een paar slagen over. Ik kijk met grote ogen naar Rodrico en dit keer is het Emie die mij een stoot geeft. ’Ik ben Maithe.’ Ik geef Rodrico verlegen een hand en kijk dan hulpeloos naar Emie. Thierry en Rodrico gaan naar de keuken om wat dingen te pakken. ’Wat is er met jou aan de hand Maithe.’ Ik schud mijn hoofd.