OO7

Niall's hand omsluit de mijne. De anderen zijn nu hopeloos aan het zoeken naar een uitgang en het overgeven is eindelijk gestopt.
'En nu?' Hoor ik Harry vragen.
'Er is geen uitweg, ik denk dat we hier moeten slapen..' Zegt Chayenne. Niemand heeft er zin in om er tegening te gaan, dus we maken het zo comfortabel mogelijk. Louis vindt dat Niall en ik op de bank mogen liggen, waar de rest mee instemt. Omdat we allebei behoorlijk verslapt zijn legt Liam mij op de bank, naast Niall. Ik hoor nog wat geluiden maar al snel val ik in slaap.
Kreunend rek ik me uit. Niall wordt wakker door mij, waardoor ik hem schuldbewust aankijk. Zijn lichaam is warm en ik kruip nog wat dichter tegen hem aan. Hij legt zijn arm om me heen en een warm gevoel spreid zich door mijn lichaam. Ik open mijn ogen en tot mijn grote verrukking zie ik dat er een raam openstaat.
'GUYS, KIJK!' Gil ik blij. Meteen staat iedereen op. Ik wijs naar het raam en Zayn is de eerste die ernaartoe rent. Hij kijkt me aan.
'Ik ga wel als eerst.' Zegt hij terwijl hij mij aankijkt. Ik knik en soepel springt Zayn uit het raam. Daarna voegt Niall zich bij hem. Ook Chayenne en Harry gaan. Zuchtend kijk ik uit het raam. Het is niet heel erg. 'Kom maar!' Roept Harry, die zijn armen uitspreid als teken dat hij mij wel vangt. Ik trek een wenkbrauw op. Ik gooi mijn benen met een soepele beweging over de vensterbank. Ik sluit mijn ogen en spring dan. Al snel voel ik Harry's armen mijn lichaan omsluiten. Ik leg mijn armen in zijn nek en hij drukt me wat dichter tegen hem aan. Een kleine traan verlaat mijn oog en schuldbewust kijkt hij me aan.
'Het is niet jouw schuld.' Zeg ik snel. Harry kijkt me even aan en laat me dan weer los. 'Niet huilen.' Zegt hij waarna hij mijn tranen wegveegt. Ik glimlach even naar hem en draai me om. Iedereen is er. 'Kom.' Mompelt Liam. We lopen met hem mee het uitgestrekte bos in, niet wetend welke kant we op moeten. Al snel valt de avond.
'Sam?' Vraagt Niall.
'Ja?'
'Denk je dat hij dat expres heeft gedaan? Het raampje open laten staan?'
'Nee, hij kan ons namelijk nu niks meer doen.' Leg ik het hem uit. Hij lijkt gerustgesteld met mijn antwoord en gaat dan tegen een boom aanzitten.
'Zullen we gaan slapen?' Vraagt Chayenne.