Lucy Charlotte Miller - 07

Ik pak mijn spullen in die ik deze dagen had gebruikt. Het zijn er niet veel omdat ik hier niet lang lag, maar 2 nachtjes... Ik zie dat mijn ouders binnen komen en helpen me mee met inpakken. Emma komt ook binnen met een bigsmile, ja ik weer waarom. Jack volgt haar nu ook op twitter. We hebben nu ook wat meer volgers doordat hij onze tweet heeft geretweet. OMG Jack heeft gewoon onze tweet geretweet, waarom zou hij dat doen? "Heb je alles?" Vraagt mijn vader en ik knik. Ik kijk nog een keer door mijn enge lege ziekenhuis kamer en loop richting de deur. Ik neem nog even afscheid van mijn chagrijnige dokter en loop met mijn ouders en Emma het ziekenhuis uit. Na een aantal minuten lopen komen we bij onze auto aan en we stappen in. We hebben een range rover dus een mooie, grote auto waar ik best blij mee ben. Mijn ouders zijn niet de armste want mijn vader heeft een eigen bedrijf en mijn moeder heeft bij zijn bedrijf ook wel een hoge functie.

Na een half uurtje komen we bij onze huis aan en we stappen uit onze auto. Ik loop als eerste naar onze huis en doe gelijk de deur open. Ik loop de woonkamer in en ik zie overal ballonen en vlaggetjes en ook een grote poster met WELCOME HOME! Ik loop of beter gezegd ren naar mijn ouders toe en geef hun een dikke knuffel, Emma komt er ook bij en het wordt een groepsknuffel. Mijn gezin zijn best wel hecht met elkaar en dat vind ik wel fijn. We hebben haast nooit ruzie, ja soms nu en dan maar dat is normaal. "Waar is Emily?" vraag ik aan iedereen, "Ze is bij oma" zegt mijn moeder terug en ik knik. Emily is onze zusje van 9, dus nog best wel jong vergeleken ons. Wij zijn allebei 18 jaar, dus toch wel 9 jaar verschil. Soms is het wel leuk want je kan nog met barbie's spelen zonder dat het niet raar lijkt. Of je kan op haar oppassen wat ook heel leuk is. Ik loop naar de hal waar ik naar boven ga. Het is toch veel leuker om thuis te zijn dan in die stomme ziekenhuis. Ik loop naar mijn kamer wat op de zolder ligt en zoek mijn dagboek op. Ik schrijf niet echt verhalen in wat je die dag gedaan hebt maar meer , ja hoe moet je dat zeggen. Ik lucht mijn hart met mijn dagboek, alle opgekropte dingen schrijf ik erin. Ik vind dit altijd wel fijn omdat ik wel vaak mijn problemen niet vertel aan vriendinnen of zelfs tegen Emma. Ik heb bijvoorbeeld al wel eens een keer gerookt of drugs gehad, wat totaal niet mag van mijn ouders dus ik vertel het ook niet aan Emma want zij vertel het altijd door. Ja, ik heb foute vrienden, wat heel jammer is maar hun zijn ook wel aardig. Wij doen niet dezelfde studie dus we hebben ook andere vrienden en soms is dat wel wat handiger. Emma krijgt niet alles te weten wat ik doe en ik krijg niet alles te weten wat Emma doet. Na een kwartiertje leg ik mijn dagboek weer weg en pak mijn mobiel uit mijn broekzak. Ik zie dat ik een paar berichtjes heb en bekijk ze

Hadley Whaaaaaaaaaat, moet je mij wat vertellen??

Hadley, het gekke, drukke meisje is weer heel erg nieuwschierig. Ik zeg het morgen wel tegen haar op de Universiteit. Ik haat de uni heel erg en ik wil er ook heel graag van af!


CASPAR LEE HEEFT MIJ GEWOON EEN BERICHTJE GESTUURD, I can't believe it!