Hoofdstuk 17.

Vanuit Rein:

Kutt,
Wat moet ik doen?
Ik pak haar op en leg haar op het bankje.
Haar polsslag!
Ik pak haar pols,
pff, gelukkig, hij slaat nog (WEET IK VEEL WAT?!)
Ik pak haar weer op en ren als een razende naar het ziekenhuis.
"Jongeman, wat is er gebeurt?" vraagt een vrouw aan me die me bekent voor komt.
"O, He Rein!" zegt ze opeens.
Oja, nu weer ik het,
Het is Nils' oma!
Wij mogen haar ook altijd gewoon oma noemen omdat ze heel veel voor ons doet.
"Sorry oma, ik moet echt snel zijn!" zeg ik, geef haar een kus en ren het ziekenhuis in.
"Meneer, ze ... ze is flauw gevallen, haar hartslag ik laag ..." zeg ik helemaal uit geput.
De meneer pakt Esther over en zegt dat het goed komt.
"Ik hoop het maar" mompel ik als ik een hand op mn schouder voel.
"He Rein, wat is er?" vraagt iemand aan me.
Ik draai me om en zie dat het Owen is.
Ik voel dat ik duizelig word en pak de rand van de balie vast.
"Rustig Rein, het komt wel goed!"
Ik voel de tranen omhoog komen maar ik hou ze tegen.
De tranen zijn toch het sterkste want ze komen naar boven.
"Jongeman, u kunt naar de dame toe gaan, ze ligt hier 2 kamer's verderop" zegt een man en wijst naar een deur.
Ik zet hem op het rennen en stop net op tijd als de deur opengaat.
Esther stapt naar buiten en valt in mijn armen.
"Stt Esther, kom" zeg ik en loop de kamer in met haar in mijn armen.
Ik leg haar op bed en ga naast haar zitten.
Ik geef haar een kusje en ze springt meteen in mn armen.
"Rein ... Ik was zo bang!" zegt ze tegen me.
"Lieverd, dat hoeft niet! Ik was bij je, dan overkomt je niks!" antwoord ik en zoen haar.
Ze is zo lief leuk, aardig, schattig, grappig, chill, swag, stoer
eigenlijk alles wel!
"Wil je mijn meisje zijn?" vraag ik plots aan der.
Ze kijkt me aan met grote ogen.
Waarom vraag ik dit?
Ze is verliefd op Owen,
mijn beste vriend,
ik ben niet meer verliefd op Esther,
Owen is op Esther,
en zij op hem,
dit bestaat niet,
"Rein ... Ik begrijp je even niet ... Sorry" zegt ze en ze wilt op staan.
"Nee, ik ga wel" zeg ik en loop de kamer uit.
Wat een ramp dag zeg ...