Walls around me |002|

En ja hoor, ik had vertraging. Drie kwartier. Ik had al ongeveer in Engeland kunnen zijn. Maar ja, ik zat eindelijk in het vliegtuig en zette muziek aan. nog vlak voordat we opstegen sms'te ik Miranda dat ik vertraging had. Ik deed mijn ogen dicht en probeerde te relaxen. Het uur was zo voorbij en toen we geland waren, maakte ik weinig haast om uit het vliegtuig te komen. Ik liep naar het dichtstbijzijnde scherm toe om te kijken waar mijn bagage was. "Lauren Hemelveld?', vroeg een vrouw die ik herkende als Miranda. Ik knikte en glimlachte vanwege haar uitspraak. Daar moest nog aan gewerkt worden. "Guys, Lauren.", zei ze en ik deed mijn best om mijn gezicht in de plooi te houden en em niet extreem te flippen. In plaats daarvan glimlachte ik naar hun en wende me toen tot Miranda. "Have to get my suitcase." Miranda nam me mee en de jongens liepen achter ons. Ik kon niet precies horen waar ze het over hadden en volgens mij wilde ik dat niet. "So, we're going to your new apartment. The things you send are already there, but you can put everything in order yourself. And tomorrow you can start." Ze vertelde nog een hele hoop, maar ik focuste me nu op het gesprek achter me. "Superficial.", lachte Zayn. "Don't care.", antwoordde Harry. "Aaaw, he has withdrawal symptomps. You need a girlfriend so badly?", lachte Louis. En ik had gelijk, dit had ik niet willen horen.

"We're neighbours!", riepen Harry en Louis tegelijk toen ze het huisnummer op mijn sleutel zagen. "Yeey?, zei ik. "Relax, we won't bother you. When we're busy. You know, bothering the others.", zei Louis onschuldig. "You're weird.", concludeerde ik. Ik gooide mijn tas op de bank en zette mijn laptop op tafel. Ik opende internet en twitter en facebook. Direct werd ik gestalkt door Tess.

Leef je nog?
Sort of. Gaat wel, ben moe. Drie uur opstaan, echt hell, antwoordde ik.
Hoe is je appartement?, vroeg Tess.
Kom op Skype, ik laat het zien.

Ze kwam online en ik pakte mijn laptop op. "Dat is echt enorm.", zei ze met grote ogen. Opeens flipte ze. "Wat... Ow." Ik was vergeten dat de jongens op de bank waren geploft. "Is she dying or something?", vroeg Naill. "Kind of. Tess, doe rustig.", zei ik tegen mijn laptop. "Rustig?! Je staat in een kamer met hen!" "Als je lief bent kun je een keer langskomen." De jongens keken me inmiddels aan alsof ik van een andere planeet kwam. "Maar ik ga, doeg." Voordat Tess kon protesteren deed ik mijn laptop dicht en legde hem terug op tafel. "What?', vroeg ik. "Was that chinese or something?" "Close. But I'm going to unpack, so, see you tomorrow?", vroeg ik. Hint, ga eens weg. "Need help?", vroeg Harry. "No, don't think so.", antwoordde ik. "Okay, you know where we are if you do.", zei hij met een knipoog. Oh god, why?