001 - Esther van den Berg

Het is mooi voorjaarsweer, rond de 15 graden. Het was deze hele week nog niet zo warm als vandaag. Ik fiets vrolijk naar school. Als ik op school aankom zie ik dat Beau en Angela al op me staan te wachten. Ik plaats mijn fiets in de fietsenstalling en loop naar ze toe. 'Hey', zeg ik en ik geef mijn vriendinnen een knuffel. 'Hey, hoe is het?' vraagt Beau. 'Goed hoor, ik had een rare droom vannacht met een schreeuwende bus en het gras dat me verslond.' antwoord ik haar. Beau en Angela beginnen te lachen om mijn rare verhaal, en ik lach mee. 'Komen jullie mee naar binnen?' vraagt Angela na een tijdje. Ik knik en we lopen naar binnen. Ik kijk op de klok, nog 15 min. tot de les begint. 'Wat hebben we het eerste uur?' vraag ik. 'Wiskunde', zegt Angela, de slimste van ons drieën. We lopen naar wiskunde en groeten de rest van de klas. Vervolgens komt mevrouw Zuidema al aanlopen om het lokaal op te maken zodat we naar binnen kunnen. Als ik ga zitten zie ik dat Laura, die naast me zit bij wiskunde, ziek is. Beau en Angela zitten naast elkaar aan de andere kant van de klas. Dat wordt dus een lang uurtje wiskunde. Ongeveer na tien lange minuten kijk ik naar buiten, en ik zie een duif in de boom buiten zitten. 'Kevin', fluister ik en ik lach zachtjes. Alsof hij het hoort kijkt hij om en dan vliegt hij naar de tak die het dichts bij het raam. Ik ga hem natekenen. Als ik bijna klaar ben hoor ik mijn naam. Ik kijk op en zie dat mevrouw Zuidema me met een boze blik aankijkt. 'Je was weer aan het dromen hé?' Ik knik zachtjes. 'Laat ons je mooie tekening eens zien.' Zegt ze. Ik geef haar mijn wiskunde schrift en ze laat het de klas zien. 'Kevin, is dat je vogel?' vraagt Zuidema. 'Nee, van Louis.' antwoord ik. 'En wie is die Louis dan?' vraagt ze. 'Louis Tomlinson, van de boyband One Direction' zeg ik. 'En jij bent daar dus fan van?' 'Ja', zeg ik. Ze heeft mijn schrift alweer teruggegeven en ik hoor nog wat gegiechel van achter en ik heb het gevoel dat ik zo rood ben als een tomaat. 'Stilte!' roept Zuidema door de klas. Ik pak snel mijn schrift en pen weer bij de hand en de les gaat weer verder. Ik kijk weer naar de boom en zie dat de duif weg is gevlogen. Kon ik ook maar wegvliegen, weg van school, weg van de zorgen. Naar Engeland bijvoorbeeld, daar is alles geweldig. En One Direction woont daar.
Aan het eind van de les komt Zuidema naar me toe. 'Je moet je echt wat meer concentreren op je school, jongedame. Als je zo droomt gaat dat niet.' zegt ze. 'Ja, weet ik, ik doe mijn best om geconcentreerd te blijven.' antwoord ik. 'Kan ik je wat vertellen?' vraagt ze. 'Ja, maar ik moet wel snel naar de volgende les zo meteen.' antwoord ik. 'Weetje, toen ik zo oud was als jou, was ik ook fan van een boyband, genaamd The Scooters. Ik was echt hun allergrootste fan. Ik kende alle liedjes en ik was helemaal gek van ze. Op een dag ging ik naar een concert en dat was de mooiste dag van mijn leven. Ik heb daar ook deze tattoo laten zetten.' ze stroopt haar mouw op en er staat in dikke zwarte letters "THE SCOOTERS" op haar bovenarm. 'Ssst, aan niemand vertellen.' zegt ze. Ik knik en kijk op de klok. Oh nee! Al 7 min. te laat! Zuidema ziet mijn blik en zegt dat ik maar snel moet gaan, en ik ga.