The Choice 1
Ik kruip onder mijn dekens en probeer te slapen. Mijn ouders zijn beneden weer ruzie aan het maken, waarover precies weet ik niet maar, ze schreeuwen. Ik doe mijn kussen over mijn hoofd heen en denk aan mooie dingen.
My dream:
Ik zit op mijn paard en ik galoppeer door de bossen heen. De wind suist door mijn haren. Ik laat de teugels los en strek mijn handen uit. Naast mij rijdt opeens nog een paard. Ik kijk naar de berijder en ik zie dat het Justin Bieber is. We lachen naar elkaar en rijden verder. Justin gaat links af ik rechts. Ik rijd door het bos naar huis. Opeens komt mijn moeder naar buitenrennen en zegt : "Het is allemaal jouw schuld Lizz Jouw Schuld! Onthoud dat!"
Ik schrik wakker van de wekker. Pff dat was een heftige nacht. Ik heb wel vaker dat soort rare korte droompjes. Ik stap uit bed en ik loop naar mijn kleren kast en pak eensetjekleren. Ik pak mijn tas in en loop naar beneden. "Lizz ruim nu je spullen op anders gooi ik ze naar buiten". zegt mijn moeder. Ik pak mijn blaadjes bij elkaar en stop ze voorzichtig in een mapje. Ik eet mijn boterham op en zet het bord in de vaatwasser. Ik trek mijn jas aan en wil naar buiten lopen. Maar dan roept mijn vader me achterna "Vanmiddag na school heb ik nog wat klusjes voor je! Want ik heb niet overal tijd voor~." schreeuwt papa. Altijd gezeur, ik heb toch ook school-,-. Ik stap op mijn fiets en fiets naar school. Onderweg luister ik naar Believe, Never say never, Be alright en All around the wordl.
Ik loop naar mijn kluisje en stop mijn jas erin. Ik kijk rond en dan zie ik Joyce staan. Ik geef haar een knuffel en we lopen naar Kiki en Puck We kletsen even bij we zijn al heel lang vriendinnen echt heel lang. Dan gaat de bel. We lopen naar het lokaal, bij de deur staat meneer Klijn ons al op te wachten. Hij was 1 jaar geleden weggegaan naar Amerika en was nu terug gekomen. "Nou, nou jullie zijn wel veranderd hoor. Veel meer make-up en wat zie ik nou? Joyce wat doe je met die neuspiercing?'" zegt meneer. "Dat vind ik mooi" zegt Joyce met een bigsmile. En we lopen naar binnen.
Er zijn nog geen reacties.