5.

Ik was geschrokken van mijn reactie. Ik was zo een persoon dat bijna nooit boos werd. "Kom, we gaan aan de eettafel zitten en ik wil dat jullie me allebei uitleggen wat er aan de hand is en zo niet dan lossen jullie het maar zelf op, maar wel buiten mijn huis." zei ik nogal dreigend. Ik dacht dat ik misschien wel invloed op ze zou hebben. Maar nee hoor, Spencer ging voor Ethan staan. "Het is over tussen ons zoals ik gister al zei" Daarna liep ze naar mij. "En jij ? Nog wat te zeggen ? Bedankt voor alles, maar ik heb jou niet nodig. Je bent ontslagen." Ik kreeg een brok in m'n keel en m'n mond viel open. "Dat kan je niet maken, ze doet alles voor je !" riep Ethan haar na. "Hahah, grappig. Ik haal alles makkelijk zonder haar." Ik stond nog steeds met open mond te kijken. Ik kon niet geloven wat er net was gebeurd. Spencer keek me aan. Ze lachte smerig en zwaaide naar me. "Succes eh liefje !". Ze liep naar de voordeur en weg was ze. Ethan kwam naar me toe. "Het spijt me Lauren, het is mijn schuld. Ik zal het voor je oplossen echt. Het spijt me zo erg !" Hij leek het echt te menen, maar op dit moment hoefde ik niks meer van hem te horen. "Je kunt beter gaan" zei ik zacht. "Lauren, ik zal het echt oplossen, wees alsjeblieft niet boos op me." Ik op het moment geen zin om hem te vergeven, ook al was het zijn schuld niet. "Ga nou maar.." Hij leek te begrijpen dat ik alleen wilde zijn. Hij pakte zijn jas en ging weg. Hij bleef nog even aan de voordeur staan. Hij keek me aan en ging naar buiten. Ik had het gevoel of ik zojuist was gedumpt. Ik rende naar mijn slaapkamer en ging op mijn bed liggen. Er rolde een traan over mijn wang. Nog een en nog een. Mijn droom was verpest. Spencer heeft alles verpest. Ik haatte haar. Ze heeft alles in één keer verpest. Zonder sorry te zeggen. Nee, ze lachte er ook nog eens bij ! Ik ging met mijn gezicht op mijn bed liggen en huilde me zelf in slaap. Om zes uur werd ik weer wakker. Ik had enorme hoofdpijn dus besloot naar de badkamer te gaan om me een paracetamol te pakken. Ik had er een genomen en ging voor de televisie zitten. Ik besloot naar Ps. i love you te kijken. Olivia had die gekocht als ze zich eens een keer niet goed voelde om te kijken om fijn te huilen. Ik zette de film op, maar voordat hij begon hoorde ik de voordeur dichtslaan. Ik bleef op de bank liggen met het deken over me heen. Ik wou niet dat Olivia of Phoebe me zou zien. "Hallo ? Is er iemand thuis ?" Ik hoorde dat het Olivia was. Ik hoorde ook haar hakken steeds dichterbij komen. En toen stopte het getik van haar hakken. Ik wist dat ze dicht bij me stond, maar ik nam niet de moeite om om te kijken. "Lauren ? Ben jij dat ?" "Ja." kwam uit mijn mond. "Waarom is de tafel gedekt met broodjes die al helemaal zacht zijn ? Waarom ben je niet op je werk ? Wat doe je thuis ? Ben je ziek ?" Olivia was zoals altijd overbezorgd. Ik draaide me om met mijn behuild gezicht. Ik zag dat Olivia schrok. "Meisje, wat is er gebeurd ?" Ze kwam naast me zitten en legde haar arm over mijn schouder en knuffelde me. "Hey, wat is er ?" Ik begon weer te huilen. Olivia keek me bezorgd aan. Ik had geen zin om het uit te leggen, maar ik moest wel. Toen ik klaar was met mijn verhaal was ik blij dat het eruit was. Ik voelde me al iets beter. Op dat moment kwam Phoebe binnen. "Wat is hier allemaal aan de hand ?" Ze zag dat ik gehuild had en kwam meteen op me afrennen. "Lauren, wat is er gebeurd ?" Ik legde ook Phoebe het verhaal uit. Toen ik klaar was, sprong Phoebe op. "Oh, die bitch gaat eraan ! Waar woont ze ? Ik ga er nu heen !" Ik moest lachen om Phoebe. Olivia stond op. "Ja en ik ga met je mee." Ik stond ook op. "Ik ga die bitch een klap voor haar bek geven." We lagen alle drie in een deuk. "Ik heb een goed idee: ik ga Chinees halen, Phoebe ruimt het huis even op en jij gaat je even douchen, dat zal ook al beter voelen. Als ik terug ben gaan we met z'n drieën Ps. i love you kijken." Iedereen vond het een goed idee. Ik liep naar de badkamer. En kleedde me uit. De douche voelde inderdaad goed. Ik wreef door mijn gezicht om mijn uitgelopen make-up weg te halen. Toen ik klaar was, deed ik mijn joggingbroek aan en een comfortabel shirtje. Ik liep naar de woonkamer en zag dat Phoebe de tafel voor de televisie had gedekt en dat Olivia net kwam binnen lopen met het Chinees. "Wat een timing" lachte Phoebe. We gingen etend voor de televisie zitten met dekens over ons heen. Toen de film was afgelopen hadden we alle drie een behuild gezicht. Het was een hele mooie film. Ik keek naar Phoebe en Olivia. Wat was ik toch blij met zulke vriendinnen. Zo te zien dachten Phoebe en Olivia dat ook. We knuffelde elkaar allemaal tegelijkertijd.