De 100e Hongerspelen - 178

En ze eist dat u voor een nieuwe rolstoel zorgt, ten laatste morgen, anders valt de verzorging door die Avox ook weer weg.”

“Goed”, gromde Snow. “Ik zorg voor die rolstoel. Doe me één plezier en zoek hun zwakke punten, ja? Ik laat die rebellen niet zomaar doen.”
“Ik zal mijn best doen”, beloofde Peli. “Ik hoorde dat ze het hele gebouw afgesloten hebben, misschien slaag ik er in een paar mentoren die niet meedoen tegen hen op te zetten, maar ik kan niets beloven, ze houden me nogal in het oog.” Snow knikte.
“Vertel verder niemand wat er aan de hand is, begrepen?”
“Natuurlijk”, knikte Peli. Snow wandelde kwaad weg, opgelucht ging Peli terug naar de Spelmakers. Hij had haar niet door, nog steeds niet.

Ian en Xandrijn liepen de grot in waar Naëlle lag. Seija en Kayla volgden hen, nadat ze Vania en Rue naar hun grot gestuurd hadden. Vania, degene die nog het meeste gespaard was gebleven van iedereen in de Spelen, op Rue na. Ze stond haar mannetje, al was ze de zachtaardigste van iedereen. Ook zij had het zwaar, heel zwaar, maar op een andere manier dan de rest. En dat beseften ze allemaal. Plots de moeder worden van een weesmeisje in deze omstandigheden…
Bovendien wisten ze heel goed dat ze Vania nodig hadden. Ian zat nog te veel in met de moord die hij gepleegd had, Xandrijn met de dood van zijn vrienden. Kayla had het zwaar door haar districtsgenoot, had ze hem verraden? En Seija zat in met Odette. Ze was de angst nog niet vergeten, de eerste keer dat ze haar ontmoette in de arena. Maar haar gevangen houden, daar kon ze ook moeilijk mee leven. En allemaal waren ze het laatste gevecht nog niet vergeten en de doden die al gevallen waren. Vania zat natuurlijk ook in met de doden, maar ze had niemand zien sterven, zelfs Dristan niet in het gevecht bij de hoorn. Van iedereen was zij het minste aangetast, van iedereen kon zij nog het beste nadenken, redeneren. Niemand zei het luidop, maar dat wisten ze allemaal. Ze hadden haar nodig om elkaar niet te lijf te gaan, om de leiding te nemen, om te overleven. Maar daarvoor moesten ze haar ook zo veel mogelijk proberen te sparen.