Chatting - Zayn & Zahra

Zayn pov

Vandaag was weer een normale dag. Ik ging naar school, schreef alles twee keer over, gaf al het huiswerk aan James en ging naar huis. Dit deed ik omdat ik anders in elkaar geslagen zou worden. Ik het begin werkte ik nooit mee maar het pesten werd steeds erger.
Eenmaal thuis ging ik gelijk naar mijn kamer. Startte mijn laptop op en ging naar de chat site waar ik elke dag op zat. Het was altijd fijn om even in iemand anders huid te kruipen. Niet altijd die slome nerd te zijn voorin de klas.
Ik klikte op start en begon een gesprek.

Stranger: Hi
You: Hello

Wow dat is Zahra, een van de populaire meisjes van school. Ze heeft echt van die ogen waar je in kunt verdrinken.

Stranger: Where are you from?
You: the Netherlands and you?
Stranger: Oké fijn dan kunnen we gewoon praten.
You: ha ha cool.
Stranger: Waarom heb je geen webcam aan?

Oh shit ze wilt vast niet meer praten als ik zeg dat ik lelijk ben. Snel iets bedenken.

You: Die heeft mijn zus nu even sorry.
Stanger: Oké jammer, kun je misschien beschrijven hoe je eruit ziet.

Heel veel lelijker dan jij - nee dat was raar om te zeggen. 'Zeg het eerlijk' zei een stemmetje in mijn hoofd. 'Maak je zelf veel mooier dan je bent' zei een ander stemmetje. Wat moest ik doen. Ik zeg gewoon alle mooiere dingen van mezelf.

You: Ik heb heel donker haar, bruine ogen met lange wimpers. Ik draag nu een jeans en een wit v-halsshirt.

Oke goed bezig Zayn.

De hele avond bleven we praten en het voelde zo vertrouwd. We kwamen er achter dat we heel dicht bij elkaar woonde -wat ik al wist- maar dat zei ik maar niet.
Het enige rare vond ik dat ze nooit naar mijn naam had gevraagd. Maar gelukkig vroeg ze wel naar mijn nummer. We bleven tot laat in de nacht praten en besloten elkaar in het weekend op een openbare plek te ontmoeten. ik zei maar niet tegen haar dat ik haar nu al leuk vond of dat ik iets raars in mijn buik voelde als ze naar de camera lacht.

Zahra pov:

Vandaag was het zover, ik ging mijn chat maatje ontmoeten. Ik was zo zenuwachtig. Ik had mijn allermooiste kleren aangetrokken, sloeg de deur dicht en stapte in mijn auto. Op weg naar het restaurant waar we hadden afgesproken.

Nooit had ik gedacht dat ik op een virtueel iemand verliefd kon worden. Ik ben dan ook niet echt verliefd maar mijn vriendinnen zeggen van wel. Ze vonden dat ik al de hele week raar en dromerig deed. En ze dachten dat ik verliefd was op James. JAMES hoe halen ze het in hun hoofd. Hij is een enorme pestkop. Ik haat pesten. Ik zou er ook iets aan kunnen doen maar ik zou niet weten wat. Als ik het eerlijk toe moet geven snap ik het ook wel. Want die jongens die hij pest zijn echt sukkels. Behalve een. Zayn. Ik snap ook niet dat hij met al die andere nerds om gaat. Hij lijkt me best oké. Hij moet het snel weten.

Doordat ik zo aan het dromen was had ik niet door dat ik er nu al was. Ik parkeerde mijn auto en ging -zoals afgesproken- bij het raam zitten. Het was nog vrij rustig en zat alleen een oud stel een een familie met twee kleire kinderen.

'Hallo' hoorde ik opeens achter me. Ik keek om en zag een jongen staan. Nee, nee dit kon niet waar zijn. Het was Zayn. Ik ben verliefd op Zayn? Een nerd? 'Ha…Hallo' stamelde ik ongemakkelijk. 'Waarom heb je niet gezegd dat jij het was? Je weet dat ik je ken!' 'Ik dacht dat als ik het zou zeggen je niet meer met me wou praten. En ik vond het altijd zo fijn om met je te praten.' O god o god. Moest ik dit wel geloven? Ik keek hem recht in zijn ogen aan. Dat had ik misschien niet moeten doen. Ze waren zo mooi en ze hadden ook hele mooie lange wimpers. Hij keek mij ook aan. Ik zag de schuld in zijn ogen. En ik wist dat ik degene was die nu weg moest gaan. Maar ik kon het niet. Ik bleef hangen in zijn ogen. En langzaam keek ik iets meer naar beneden. Naar zijn perfecte kaaklijn. Nog iets verder. Zijn prachtige lippen. Zonder na te denken drukte ik mijn lippen op die van hem. Een bom van vlinders ontplofte in mijn buik. Het voelde geweldig. We gingen allebei helemaal op in de zoen. Ik opende mijn lippen een beetje en voelde dat hij het ook deed. Onze tongen vonden elkaar en vochten om dominantie. En toen stopte hij. Een teleurgesteld gevoeld bekroop me. Totdat hij me recht in mijn ogen aankeek. Ik zag dat hij twijfelde. Toch deed hij zijn mond open. 'Liefste, aller liefste, aller aller liefste Zahra. Het slijt me dat ik niet gelijk had gezegd dat ik het was.''Maakt niet uit' zei ik snel. 'Lieve lieve Zahra, wil je misschien mijn vriendinnetje zijn?' 'JAA!' riep ik gelijk. Opeens hoorde we allemaal mensen om ons heen klappen. Trots gaf ik hem een zoen. Dit was de beste dag in mijn leven.