Hoofdstuk 1.

Als ik ga zitten beginnen mijn ogen licht te tranen en plots herinner ik me weer alles. De herinneringen komen allemaal achter elkaar.


Terwijl ik op toilet zit hoor ik hoe een zacht neuriënde jongen binnenkomt.
Ik grinnik even omdat ik het best wel schattig vind.
Alles is nog zo spannend met X Factor, ik hoop echt dat ik het ver schop want het is echt mijn droom. Wanneer ik de deur van de toilet opendoe zie ik een jongen met veel krullen zijn handen wassen.
Als hij opkijkt en via de spiegel naar me kijkt zwaai ik even naar hem. 'Hi' groet hij me, waarbij hij even glimlacht waardoor er kuiltjes in zijn wangen verschijnen. En toen ik goed naar hem keek zag ik het echt, hetgene waarvan iedereen zei dat het niet bestond. Perfectie. Ik voelde al meteen vlinders in mijn buik fladderen. En dan opeens besef ik het, het is liefde op het eerste zicht.



En ik merk dat de tranen nu al over mijn wangen stromen.
Alles was toen nog zo perfect.
We hadden een geweldige vriendschap en succesvolle band.
Al meteen toen ik hem beter leerde kennen gedroegen we ons hecht.
Onze vriendschap was anders, we knuffelden, hielden elkaars hand vast, raakte elkaar zo veel mogelijk aan, maar liefde was het niet.
Nee, het was een bromance, zoals ze het wel eens noemde.
Maar nu is alles verpest, er is niks meer van over.
Geen vriendschap.
Geen band.
En eigenlijk is het allemaal zijn fout.
En vele keren heb ik tegen mezelf gezegd dat ik het hem nooit zou vergeven als hij ooit terugkwam, maar met één blik met zijn prachtige ogen in de mijne, zou ik hem alles al hebben vergeven.
Maar hij kwam nooit terug.
Tot vandaag, en zelfs vandaag kwan hij niet echt terug, het was toeval.
Hij heeft me zoveel pijn gedaan.
Ik was gebroken, en dat ben ik nog steeds.
Elke dag denk ik nog aan hem, alle mooie momenten, maar vooral wat hij niet alleen mij maar ook de rest van de band en duizenden fans heeft aangedaan.
Op een dag had hij het besloten.
Hij ging weg, hij stopte met de band.
Harry was altijd al de favoriet geweest en zonder hem hadden we minder succes, en we vonden het gewoon niet kloppen om met ons vieren verder te doen.
Maar wat nog het ergste was, was de reden waarvoor hij weg ging.
Een meisje.
En dat was niet alleen erg omdat hij mijn beste vriend was.
Nee, vooral omdat ik smoorverliefd op hem was.