1.

"Lauren !" Ik schrok wakker van een geschreeuw op de gang. Ik zag dat ik op mijn bureau in slaap was gevallen. Binnen twee seconden wist ik waar ik was en waarom ik geschreeuw hoorde. Ik sprong op, pakte alle papieren van mijn bureau, streek mijn rok recht en wachtte tot Spencer mijn deur open rukte en me weer een preek gaf over mijn werkhouding. Spencer was mijn baas. Ze is de directrice van het grote modebedrijf 'love for fashion' ook wel LFF genoemd. Het is een van de grootste modebedrijven in heel de wereld. Ik was haar assistente. Ik deed álles voor haar. Ik hield alles bij, maakte alle afspraken voor haar ik ruimde zelfs haar spullen op, ik haalde haar ontbijt, middageten en avondeten. Zelfs in haar privéleven doe ik veel voor haar. Ik stuur haar man smsjes hoe laat ze thuis is. Ik breng haar kinderen naar school en haal ze op. Als Spencer 's avonds moet doorwerken, ga ik naar haar huis om eten te bereiden voor haar man en haar kinderen. Ik was de gene die haar leven regelde. Je zult me gek noemen, maar ik had werkelijk alles over voor mijn droombaan. De baan van Spencer. Het was de baan waar ik van droomde toen ik nog een klein meisje was. Het begon toen ik voor het eerst een folder kreeg met allemaal kleren van LFF. Ik was er meteen verliefd op. Een maand later, toen ik al alles over LFF had opgezocht op internet, zag ik op de site van hun een kinderprijsvraag staan. Ik moest alleen een jurkje ontwerpen voor de zomer. Ik ben zelfs een dag 'ziek' thuis gebleven van school om aan die tekening te werken. Hij moest perfect zijn ! En ja hoor, ik had gewonnen. Ook al was het maar een waardebon van vijftien euro. Ik wist dat het een teken was. Ik werkte 5 dagen in de week 14 uur per dag. Van 7 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds. En op sommige dagen nog wel meer. Ook was ik in het weekend vaak bezig met mijn werk. Het was maandag en het weekend ervoor was erg druk geweest. Spencer had een belangrijke afspraak in Milaan. Daarna moest ik verder met al het werk wat hier in haar en mijn kantoor nog lag. En tegelijkertijd heb ik moeten oppassen op haar kinderen. Ze heeft drie meisjes: Jane, Lucy en Melissa. Het zijn hele lieve kinderen vergeleken met hun moeder. Spencer is de grootste bitch van heel New York. Geloof me, ik ben niet de enige die dat zegt. Zondagavond heb ik nog tot elf uur door moeten werken, vandaar dat ik zo moe was en in slaap was gevallen. De deur vloog open. "Aaah, hier ben je ! Ik was naar je opzoek ik wou je nog wat uitleggen over het volgende project." Ze keek naar m'n bureau die nog overvol lag van het vorig project. "Oh, zo te zien ben je nog niet klaar met het vorig.." Ze keek me met een valse blik aan. Ze gooide alle papieren op mijn bureau en zei: "Ik ga je het niet uitleggen, want je hebt daar helemaal geen tijd voor. Je leest het zelf maar eens een keer door. Ik wil dat beide projecten vóór zaterdagavond zijn ingeleverd op mijn kantoor. "Maar mevrouw, ik weet niet of ik dat wel haal." Ze keek me weer met een valse blik aan en zei: "Oke, dan breng je het maar zondagmiddag naar mijn huis toe. Ik ben dan naar Washington voor de nieuwe opdracht, maar 's avonds kan ik alles dan doorlezen." En weg was ze. Ik zuchtte en besloot om maar meteen aan het werk te gaan. Om vier uur was ik helemaal klaar met de eerste opdracht ik leverde hem alvast in bij Spencer en zei dat ik thuis aan de andere opdracht zou gaan werken. Dat was gelogen. Ik was er gewoon klaar mee. Ik ruimde mijn bureau op en pakte mijn spullen. Toen ik thuis kwam hoorde ik mijn telefoon af gaan. Ik pakte op. "Met Lauren Jones." "Lauren, heb je zin om mee te gaan uiteten bij de nieuwe Italiaan Da Nico, ik denk dat we dat beide wel hebben verdient ?" Ik herkende de stem van Rose. Ik keek naar al het werk wat ik nog te doen had. "Uhm, ik weet het niet Rose, ik heb nog heel veel werk." "Aaaah, please ? Ik betaal wel voor je hoor ! " Ik dacht na. Ik had eigenlijk wel heel veel zin om uit te gaan eten. "Oke is goed, maar ik betaal zelf. Waar en hoe laat spreken we af ?" "Om 7 uur. Da Nico ligt in de Mulberry Street op nummer 102. Ik zie je daar, bye !" Ik hing op en ruimde al mijn spullen op. Zo te zien had mijn huisgenoot Olivia het huis helemaal schoon gemaakt. Gelukkig, dan hoefde ik dat niet meer te doen. Ik liep naar mijn kamer. Ik koos wat leuks uit om aan te doen en werkte mijn make-up bij en vertrok naar Mulberry Street 102.