37

Bianca Hoogendijk:
Ik loop rustig naar Amelia toe die er over in zit welke club ze moest kiezen. ‘Je moet zelf weten wat je doet,jou gezeur niet het mijne’ ik duw mijn arm tegen mijn voorhoofd waardoor ik wat zweet weg duw. Ik begin weg te lopen van Amelia,Lasse en Viktor. Ik jogg naar het meertje waar ik rustig mijn schoenen en sokken uittrek. Ik duw mijn voeten het water in en zucht diep. Ik sluit mijn ogen in de hoop de zon wat te vermijden. Iedereen leek maar geluk te hebben en te doen waar ze zin in hadden. Het water was heerlijk koel aan mijn voeten. Zodra ik er zat van ben sta ik weer op. Ik trek mijn schoenen en sokken terug aan. Ik begn rustig terug te lopen. Viktor ligt nog steeds in het gras. Ik zet mijn schoen kort op zijn buik maar daarna stap ik over hem heen. Ik zet mijzelf naast hem neer in het gras. ‘Dit is toch geen weer voor een Nederlander’ fluister ik zachtjes uit.

Lasse Schöne:
Ik kijk haar even aan. ‘Je moet een club kiezen waar jij je lekker bij voelt’ Ik glimlach en duw een kus tegen haar slaap. ‘Wat je ook doet,ik hou van je’ Ik glimlach nogmaals en zet me rustig even neer in het gras dat warm aanvoelt dankzij de zon. ‘Misschien moet je kijken naar de kwaliteiten die de ploegen hebben,de kwaliteit waar jij het meest van mist daarvoor kun je dan het beste gaan lijkt mij. ‘ Ik kijk haar even aan. De zon brand letterlijk op de huid wat het wat ongemakkelijk maakt om op 1 plek te blijven zitten.