||~005~||

Oh, kijk wie we daar hebben, Tobias Riccucci. Hij loopt op Niall af. “Hé, daar hebben we de mongool 1e klas!” zegt hij. Ik voel mezelf kwaad worden. Niall duikt bang in elkaar. Ik kijk Tobias kwaad aan. Tobias kijkt me aan en kijkt dan weer terug naar Niall. “See you brought your gang, huh? Well, it’s your Lucky day, my gang is here too.” zegt Tobias gemeen. Er komen 3 andere jongens aangelopen. Ze zijn zeker allemaal een kop kleiner dan mij. “Ahw, wat lief! Heb je bruggetjes meegenomen?” zeg ik spottend. Eén van die midgets slaat me op mijn kaak. Mijn hoofd veert een beetje terug maar ik voel geen pijn. Ik trap hem vol in zijn ballen en voor dat ik het weet is hij bang weggerend. “Pussy!” roep ik hem nog na. “Nou, dat is er één minder.” zegt Sky nonchalant. Niall is bang achter ons gekropen. Net voordat ik Tobias de huid vol wil gaan schelden komt er een docent aan. “Hallo Liam! Dat is lang geleden!” zegt hij lachend. Die docent is meneer Lente. Hij was mijn favoriete docent toen ik hier nog op school zat. “Hallo meneer.” zeg ik en glimlach. Ik zie aan zijn gezichtsuitdrukking dat hij de gespannen sfeer voelt. “Is hier een probleem?” vraagt hij en kijkt ons allemaal stuk voor stuk aan. “Nee hoor!” zegt Tobias en zet weer is die vieze grijns op zijn gezicht. God, wat haat ik die knul. Hij pestte mij vroeger ook altijd, maar nu zijn de rollen omgedraaid. Ik ben nu lekker sterker dan hem. “Oké dan. Leuk je weer eens gezien te hebben, Liam!” zegt hij vrolijk. “Hetzelfde!” zeg ik en schud hem de hand. Hij loopt weer verder. De bel gaat en iedereen gaat terug naar de les. “Waar waren we gebleven…?” vraagt Tobias stuntelig. “Ik was net van plan je de huid vol te schelden.” herinner ik hem. “Luister en huiver…” nog voordat hij zijn zin af kan maken heb ik al een weerwoord. “Je moeder huiverde gisteravond.” zeg ik. Ik hoor Niall zacht grinniken achter me. Tobias zucht dramatisch. “Sla me dan gelijk op mijn bek als je zo stoer bent!” zegt Tobias kwaad. Dat laat ik me geen tweede keer zeggen. Ik sla hem vol op zijn neus. Hij piept even pijnlijk. “Harder!” schreeuwt hij. “That’s what your mom said last night.” zeg ik op een rustige toon en sla hem hard tegen zijn kaak. Hij schreeuwt van de pijn. Ik zie hoe nog zo’n midget op Sky af komt rennen. Voordat hij bij Sky kan komen heeft ze allang uitgehaald en ligt hij op de grond. Ze doet alsof ze haar nagels aan het veilen is. Ik grinnik. “Goed werk, zusje.” zeg ik en geef haar een high-five. Niall lacht. Nog een midget over en dan hebben we nog de achterbakse rat. Tobias haalt uit naar me maar ik heb zijn arm al gepakt voordat hij me kon raken. “Ik ben je echt zat, weet je dat?” zeg ik en draai zijn arm om. Hij kermt van de pijn. “Make it stop! Make it stop!” smeekt hij. “Niet zo stoer meer, hè? Vieze vuile… Ik zal je wat! Als je nog één keer-” “Je hebt niet opgemerkt dat je vriendje is meegenomen, of wel?” onderbreekt hij me. Ik kijk om me heen. Geen Niall en geen midget. Fuck! Ik laat Riccucci los en hij komt met een smak op de grond terecht. “Sky, jij gaat naar lokaal 4 t/m 10, ik zoek de garderobe door!” roep ik in paniek. Sky knikt en rent naar links, ik ren naar rechts, de garderobe in. Ik hoor iemand zwak huilen en ik hoor wat kabaal. Ik ren op het geluid af en zie Niall verzwakt tegen de kluisjes liggen en die midget die hem bont en blauw slaat. Ik ren erop af en tackel de midget met een soepele beweging op de grond. Ik sta op en geef hem een body slam. Hij jammert van de pijn. Ik besluit hem te laten gaan en kniel bij Niall neer. Hij huilt zachtjes maar lijkt niet bij bewustzijn. Hij ziet eruit of hij aangereden is. Hij heeft kleerscheuren en er loopt een straaltje bloed uit zijn neus en mond, verder heeft hij blauwe plekken op zijn armen en benen en zijn rechteroog is blauw. Ik geef hem voorzichtig klapjes op zijn wang. “Niall? Can you hear me?” vraag ik. Ik heb tranen in mijn ogen en mijn stem klinkt gebroken. Hij duizelt wat met zijn hoofd. Ik til hem vlug op en ren naar de ingang waar twee plastic banken staan. Ik leg Niall op één van de plastic banken. “Niall, word nou alsjeblieft wakker…” zeg ik gebroken.