Hoofdstuk 159

Glenn

‘Is het waar wat hij zegt?’ vraagt James aan Sofia als ik alles heb uitgelegd.
Ze zegt niks en kan alleen maar ja knikken.
Ik kijk Sofia aan en weet zeker dat ik hiervoor op mijn kop ga krijgen. Om er voor nu even onderuit te komen loop ik door naar de keuken voor wat ijs. Een ding weet ik wel, als je Aiden boos hebt kun je maar beter rennen. Maar Yuna is als ze boos is ook niet mis.

Eenmaal in de keuken, met wat ijs ga ik aan de keukentafel zitten waar ik mijn blik op de tafel hou. Ook als James binnen komt kijk ik hem niet aan.
‘ ze heeft je toch niet op je tere ziel gestaan hé? Toen ze voor Aiden koos?’ grijnst James terwijl hij tegen over me gaat zitten.
‘ ik heb geen tere ziel’ grom ik. ‘ en het kan me niks schelen’ antwoordt ik erachteraan.
‘dat is mooi. Want dan kan ik nu zeggen wat voor een prutser je bent!’ gromt James en slaat een keer op de tafel.
Licht geschrokken kijk ik hem aan. Dit is dus precies waar ik nou geen zin ik heb.
‘ Je kunt het op dit moment verprutsen! Moet Sofia en ik dan alles zelf doen?’ roept hij uit.
‘ ik kan er niks aan doen voor ik er over na dacht was het gebeurd’ roep ik hulpeloos.
‘ ik hoop voor je dat Aiden niks in de gaten heeft bij Sofia, anders hang je!’ zegt hij terwijl hij een mes voor mijn neus houdt.
Ik slik een keer. Waarom wilde ik ooit met vampiers omgaan? Echt waar, ik weet het op momenten als dit niet meer. Aan de andere kant ik heb nog steeds geen andere keuze.
Ik kijk James een keer aan en sta op. ‘ ik ga naar bed’ mompel ik terwijl ik de keuken uitloop zonder op een antwoordt te wachten. Sofia zit in een stoel en kijkt me een keer aan, volgens mij kan ik er medelijden van haar gezicht aflezen.

Yuna

De volgende morgen sta ik vroeg op omdat ik de draken en mijn paard moet doen. Ik schiet snel in mijn kleding en loop de trap af en ga meteen de keuken in. Ik pak wat brood en loop door naar de woonkamer.
‘ goeiemorgen’ mompel ik met volle mond.
Aiden schiet overeind en kijkt me verbaast aan. Ziet er best schattig uit, zijn haar zit door de war en volgens mij moet hij eerst nog even bedenken waar hij is.
‘ je hoeft niet te schrikken hoor ik ben het maar’ grijns ik terwijl ik zijn kant op loop.
‘ ook goeiemorgen, vond je dat nodig?’ mompel hij.
Ik geef hem een kus en knik. ‘ ja, toevallig wel ja. ik wist niet dat je nog sliep’ antwoordt ik.
‘ kom jij maar even bij van de schrik, dan doe ik de draken even’ lach ik en loop richting de gang.
‘ kom je zo terug, ik verveel me dood’ roept hij bijna zielig.
‘ tuurlijk, ik ga alleen even de draken doen, en naar de bakker, goed gekeurd?’ vraag ik terwijl ik mijn jas aan doe en de kamer weer inloop.
Aiden knikt een keer. Ik draai me om en loop de gang weer in op weg naar de voordeur.

Eenmaal bij de draken ben ik volgens mij een van de eerste, ik geef Naur en Xena te eten en loop dan door naar Midnight. Na een half uurtje ben ik ongeveer klaar.
Ik loop snel het dorp in en ga daar even wat brood halen. Ook kijk ik even of er misschien iets is tegen wonden. Ik zou het jammer vinden als Aiden niet mee kan doen.
Ik vindt wat zalf dat zou moeten helpen. Of het werkt geen idee, daar kom ik snel genoeg achter. De vrouwelijke elf zegt er wel duidelijk bij dat het nogal kan prikken.
Ik neem het mee en loop weer richting huis. Net voordat ik langs de stallen van de draken loop kom kom tot mijn verbazing Sofia tegen. Ze kijkt me een paar tellen aan en dan gaat haar blik richting de grond. Ze zegt niks en ook ik weet eigenlijk niks te zeggen.
‘ gaat het goed met Aiden?’ vraagt ze na een tijdje.