Het geluid.
Ze kwamen binnen in zijn huis.
wil je hier even blijven, vroeg ik haar.
Ja, ik heb toch niks anders te doen.
ik vreef over haar wang heen en zei, het zal wel gaan.
Ze kuste me.
Ik glimlachte.
Ale kom, we gaan je op andere gedachte brengen.
Ik nam mijn gitaar en begon te spelen.
samen zongen we ons lievelings liedje:
Together in the wind,
together in the air.
Just like leaves falling on the ground,
Like birds rising into the air.
Together in the grass together the ground,
And together we will relive everything.
Samen zongen we en lachten we tot we honger kregen.
We gingen de trap af en gingen in de keuken.
Ik pakte spacheti en maakte het klaar.
Later ging ik aan tafel en schonk ik wat spacheti in mijn bord en die van Morgan.
Mmmh die saus is heerlijk, heb jij die gemaakt, vroeg ze.
Euh, ja, lekker hé.
Zo aten we verder.
We gingen in de zetel zitten.
Ik ben blij dat ik je ken, zei ze.
Ze vervologde, e bent lief, knap, behulpzaam...
Ik kustte haar, ze beet op haar lip.
En een goeie kusser zei ze.
We kusten elkaar, maar deze keer, nog eenkeer, en nog eenkeer en nog eenkeer.
het voelde goed, het is bevredigend en geef je een goed vanbinnen.
we lagen in de zetel en kusten elkaar verder.
we rolden van de zetel af.
Auw, zei ik.
Mijn schuld, zei ze lachend.
We kusten elkaar verder.
Soms stopten we 2 sec. om te ademen of te lachen.
Een vaas viel op de grond.
Ik keek haar aan alsof ik een strenge vader was en lachten.
Die vaas red het niet, zei ze.
het blondde meisje kwam dichter bij en zei zachtjes, ik hou van je.
Ik antwoordde ik jou ook.
net wanneer we gingen verder doen ging haar gsm af.
Ooo, dat is mijn vader ik moet gaan, daag.
ik pakte haar hand vast.
wacht, voordat je gaat wil ik dat je weet,...
ja zei ze.
Die saus met de spacheti heb ik niet gemaakt.
we lachten, ze gaf me een kus en ging weg.
toen opeens een enorme golf Morgan meevoerdde.
Morgan!!
ze was weg verdwenen.
Morgan, Morgan, Morgan!!!!!!!!!
de vloedgolf had nog enkele 100 kilometers verovert maar ze stoptte net bij mijn straat.
Morgan, ik begon te huilen en deed mijn ogen toe.
Er zijn nog geen reacties.