Hoofdstuk 158

Sofia
Verbijsterd blijf ik achter bij Glenn die nog steeds met zijn hand over zijn wang wrijft. Ik kijk achterom en zie Yuna met Aiden weg trompelen. Naur de draak van Aiden vliegt vlak achter hen en samen verlaten ze het veld.
‘Wat gaan we nu tegen James zeggen?’ vraag ik zenuwachtig en bijt op mijn lip.
‘Gewoon, wat er is gebeurd!’ snauwt hij en roept zijn draak.
Ik roep mijn draak ook en vlieg achter Glenn aan weer naar huis. Stil vlieg ik achter hem aan en maak me toch wel een beetje zorgen om Aiden. Glenn had nog een soort van gif staan waarmee hij Aiden wel uit de race zou houden. Ik ben benieuwd wat hij daar mee bedoelde.

Weer thuis stap ik stil en een beetje bang van Lanthir af en loop achter Glenn aan naar binnen. Eenmaal binnen durf ik James niet aan te kijken. Ik ben bang voor zijn reactie, bang voor wat hij gaat zeggen of doen. Ik verschuil me dan ook een beetje achter Glenn en James kijkt hem verbaast aan.
‘Wat is er gebeurd, waarom is je gezicht rood?’ en hij kijkt van Glenn naar mij.
‘Yuna heeft me geslagen!’ gromt hij en loopt bij me weg.
‘Waarom heeft ze je geslagen?’ probeert James rustig te vragen.
‘Ik verwondde Aiden met mijn zwaard’ gromt Glenn weer.
‘En waarom deed je dat?’ vraagt James nu wat rustiger.
Glenn zucht en begint ineens door de woonkamer te ijsberen. Hij weet niet hoe hij het moet uitleggen en loopt van het raam naar de deur en weer terug terwijl hij aan het denken is.
‘Ik was met Sofia op het trainingsveld toen Aiden aan kwam op zijn draak. Hij was razend en wou me doden. Ik pikte dat niet en wilde hem ook aanvliegen. Sofia greep in en drukte hem tegen de grond aan. Yuna stond er ook bij en wist niet wat ze moest doen. Ik probeerde in mijn rol te blijven als vriend van Yuna maar Aiden begon het me wel lastig te maken. Uiteindelijk verwondde ik hem met mijn zwaard met gif en lag hij te bloeden op de grond. Yuna zag in dat Aiden beter voor haar was en dumpte me, om het maar zo te zeggen.’

‘Is het waar wat hij zegt?’ vraagt James aan mij als Glenn is uitgesproken.
Ik durf niets te zeggen en knik alleen maar ja. James kijkt me bedenkelijk aan en weet even niet wat hij moet doen. Glenn loopt ondertussen naar de keuken om ijs te halen voor zijn gezicht en ik ga zitten in een stoel.


Aiden
Wanneer Yuna klaar is met de wond op mijn been laat ik me languit op de bank zakken. Ik heb het ook wel verdiend om op de bank te slapen.
‘Yuna?’ komt er een beetje pijnlijk uit.
‘Ja, wat is er?’ vraagt ze.
‘Het spijt me echt van alles. Ik was zo bezig met de race dat ik je inderdaad helemaal vergat. Ik heb je te weinig gezien en dat is mijn eigen schuld’ zeg ik en staar naar de rand.
‘Ik snap het wel. Ik zou er ook helemaal voor gaan als ik de kans kreeg’ lacht ze zachtjes.
Ze staat op van de bank en loopt naar de keuken waar ze wat te eten pakt.
‘O ja, dat is waar ook. Ik kan nu niet gaan jagen’ grom ik een beetje boos.
‘Fijn, krijgen we dat weer!’ zegt ze met een volle mond en komt weer terug gelopen.
‘Ik ben zeker niet snel genezen of wel?’ vraag ik nog maar een keer.
‘Zoals ik al eerder heb gezegd is het afwachten. Ik weet het ook niet, je mag blij zijn als je nog aan die race mee kan doen. Ik weet niet eens of je nog wel kunt gaan trainen maar de komende week blijf je hier!’ zegt ze vastberaden.
Ik zucht en staar naar het plafond. Waarom zou Glenn ons dit aandoen? En Sofia, wat heeft zij er mee te maken?
‘Ik ga maar eens naar bed’ zegt Yuna en loopt gapend de trap op naar boven.
‘Slaap lekker’ zeg ik nog tegen haar.
Ze mompelt nog wat terug maar dat is niet meer te verstaan en ik sluit mijn ogen. Ik zucht tevreden en val uiteindelijk in slaap.