Hoofdstuk 155

Yuna
Aiden slaat de deur voor de zoveelste keer dicht. Ik ren achter hem aan en zie dat hij Naur hier nog heeft staan. Binnen een paar tellen zit hij op Naur’s rug.
‘Wat ga je doen?!’ roep ik als ik de moordende blik zie.
‘Ik ga eens praten met die Glenn van je! Kijken wat hij te vertellen heeft!’ gromt hij.
‘Nee, alsjeblieft laat hem met rust!’ roept ik hoewel ik het misschien beter zou kunnen smeken.
Toch spoort hij Naur aan en laat me weer alleen. Op dit moment haalt hij het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik weet niet wat hij gaat doen maar het is zeker niet praten.
Ik moet Aiden vinden, nou ja achterna gaan voordat het helemaal fout gaat.
Ik ren zo snel ik kan het dorp in terwijl ik nadenk over wat Glenn zei toen we afscheid namen.
Hij moest nog ergens heen. Maar waar?
Ik ren door naar de stallen, misschien is hij daar wel. Eenmaal daar zie ik dat Duet op stal staat en kan ik Glenn nergens vinden.
Natuurlijk hij moest op het trainingsveld zijn! Ik ren de stallen weer uit en ren weer een stuk terug door het dorp en ga er aan de zijkant het dorp weer uit een kom niet veel later uit bij het veld. In eerste instantie lijk ik niemand te zien maar als ik verder aan de rechterkant kijk zie ik een grote zwarte vlek die door kan gaan als Naur.
Zo snel ik kan ren ik er heen en zie Aiden tegen over Glenn staan, ook staat er een vampiers meisje bij. Ik heb het gevoel dat dit die Sofia is.
Ze kijkt me verbaast aan en volgens mij doe ik het zelfde. Daarna schieten mijn ogen naar Aiden die zijn best doet om geen klap uit te delen. Maar ergens verbaast het me dat Glenn er bijna net zo boos uit ziet. Alleen dan zonder rode ogen en hoektanden.

Glenn
Yuna gaat tegen een boom aan zitten en kijkt hoe de draken het water in gaan. Ik besluit naast haar te gaan zitten.
Ik kan aan haar ogen zien dat er iets mis is. Maar wat?
‘Als er iets is kan je het vertellen hoor’ zeg ik nog een keer hopend dat ze iets wil los laten.
Ze kijkt me met haar blauwe ogen aan en ik zie dat ze twijfelt. Ik leg een arm om haar heen en trek haar voorzichtig iets dicht naar me toe.
‘Het valt wel mee’ zucht ze na een tijdje.
‘Ik ben een elf hoor. Ik zie echt wel dat er wat mis is en volgens mij valt het niet mee’ antwoord ik.
Ik hoor dat ze een keer slikt en hoor haar na een tijdje zachtjes huilen.
Deze keer kom ik iets verder naar haar toe en zorg er zo voor dat ze haar hoofd op mijn schouders legt en haar handen tegen mijn borst aanlegt.
‘Aiden en ik hebben ruzie gehad’ is het enige dat ik dan hoor.
Een tijdje later haalt ze haar hoofd weer van mijn schouders af.
‘Ik geloof niet dat ik jouw blij maak met mijn probleem. En ik geloof dat ik weer naar huis ga’ zegt ze terwijl ze nog wat tranen van haar wang wegveegt.
Ik knik een keer ‘Je kan zoiets best tegen me zeggen hoor en ik moet trouwens ook nog naar het trainingsveld’ zeg ik terwijl ik opsta en steek mijn hand naar haar uit.
Ze pakt hem aan en we lopen dan naar de draken die het volgens mij jammer vinden dat het weer tijd is.
Eenmaal bij de stallen nemen we weer afscheid en ga ik richting het veld waar ik heb afgesproken met Sofia. James wil dat we communiceren hoewel ik daar eigenlijk niet zo’n zin in heb, ga ik er toch maar heen.
Als ik daar ben staat Sofia al te wachten. Ik loop naar haar toe en zoals altijd begint zij het gesprek en ben ik degene die weer staat te luisteren, goeie communicatie is dat.
Vanuit het niets staat er ineens een draak naast ons en voor ik het weet staat Aiden ernaast en aan zijn blik te zien is hij niet erg blij.
‘Mag ik vragen wat jij met Yuna van plan bent?’ gromt hij als hij tegen over me staat.
‘Geen idee. Misschien iemand zijn die beter zijn best doet voor haar als jij?’ grom ik spottend terug.