Epilogue.

Elena Tomlinson

'Hoe is het met mijn favoriete neefje?' vroeg Niall enthousiast toen hij samen met Zayn binnen kwam lopen. 'Druk aan het spelen met zijn nieuwe trein,' lachte ik. 'En waar is Sophie?' Boven, die ligt nog te slapen. Ik zal haar zo wel gaan halen,' beloofde ik hem. Ik sloot de deur achter de jongens en liep de woonkamer weer in. 'Kan ik jullie een stukje taart aanbieden?' 'Lekker,' reageerden ze in koor. Ik glimlachte en liep naar de keuken om de taart voor Nate te pakken. Nadat ik zorgvuldig de kaarsjes had aangestoken liep ik terug de woonkamer in. Zodra alle gasten me in de gaten kregen begonnen ze te zingen. Nate keek nieuwsgierig op en toen hij de taart zag klapte hij enthousiast in zijn handen. 'Kom je de kaarsjes uitblazen?' vroeg ik hem nadat ik de taart neer had gezet. Hij rende enthousiast naar me toe en ik trok hem op schoot. 'Lou, heb je de camera?' vroeg ik hem. Toen Lou de camera op ons had gericht begonnen we met z'n alle af en tellen en uiteindelijk blies Nate -met wat hulp- alle kaarsjes uit. 'Nu mag je een wens doen,' glimlachte ik. Hij kneep zijn ogen stijf dicht en glimlachte vertedert. Toen hij zijn ogen opendeed graaide hij met zijn hand naar de taart, waardoor zijn hand meteen onder de slagroom zat. 'Hapje?' vroeg hij aan mij voor hij zijn hand tegen mijn mond aandrukte. Een gelach steeg op. Ik drukte een kus op zijn wang, waardoor de slagroom weer op zijn wang zat. 'Kom, kleine viezerik, dan gaan we je zusje wakker maken.' Ik tilde hem in een gemakkelijk beweging op en nam hem mee naar boven. Nadat ik eerst onze gezichten schoon had gemaakt liet ik Nate de kamer van Sophie in rennen. Sophie was bijna één jaar. Ze had afgelopen week voor het eerst mama gezegd, en met onze steun kon ze al enkele stapjes zetten. 'Fie!' gilde Nate enthousiast. 'Mag Fie ook taart?' vroeg hij toen aan mij terwijl hij naast haar wieg stond. 'Nee, lieverd, dus is er meer voor jou.' Daar leek hij uiteindelijk tevreden mee. Ik tilde Sophie op en legde haar op de commode neer en nadat ik haar poepluier had verwisseld en haar een leuk jurkje had aangetrokken nam ik mijn twee kinderen weer mee naar beneden. Louis kwam meteen naar me toe lopen en nadat hij me een kus had gegeven nam hij Sophie van me over. Nate leek weer tevreden met zijn nieuwe speeltrein.
De rest van de middag was het een komen en gaan van familie en vrienden en Nate werd ontzettend veel verwend, en ook Sophie werd door iedereen vertroebeld. Ik voelde me zo gelukkig. Ik had de liefste man waar je voor kon wensen, ik had twee schatten van kinderen. Louis en One Direction waren een wereldwijd succes en ook met mijn eigen carrière als songwriter ging het steeds beter. 'Waar denk je aan?' haalde Louis me uit mijn gedachten. 'Aan hoe gelukkig ik ben. Met jou, met Nate en Sophie, met mijn baan.' Hij drukte een kus op mijn lippen. 'Ik ben ook gelukkig, door jou.'