Chapter twenty

'Harry?' vraag ik. 'Ja schat' klikt de stem van Harry. 'Ik weet het'. 'Wat weet je?' vraagt Harry. 'De naam voor de baby sufferd' lach ik. 'Wat heb je bedacht dan schatje' vraagt hij. 'Zain' zeg ik. 'Zain met een i. 'Dat is echt perfect' antwoord Harry. Louis, Niall en Liam beginnen te klappen. 'Welkom op de wereld Zain' Zegt Liam. Iedereen lacht. Het gelag stopt en er is een stilte. Opeens valt de fotolijst met een foto van Zayn erin van het kastje. Alle scherven liggen op de grond. Vreemd. 'Huh, dat is raar' roept Niall. 'Hij stond toch midden op het kastje?' vraagt hij dan. 'Ik.. ik geloof van wel' stamel ik. Even lijk ik helemaal van de wereld en kijk wazig om mijn been. Ik zie Zayn. Zayn is overal. Ik... ik raak het niet kwijt. Ik word door elkaar geschud. Zayn. Zayn komt met een boze blik op me af gelopen. Ik wil uit deze droom en probeer mijn ogen, die langzaam dichtgevallen waren, te openen. Het gaat niet. Zayn komt steeds dichterbij en ik word alsmaar banger. 'Lieverd' hoor ik. Ik doe mijn ogen open en kijk in de mooie ogen van Harry. 'Lieverd je was geloof ik eventjes helemaal van de kaart. 'Ja, ik denk het' stamel ik. 'Ik zag hem' zeg ik met een bange blik. 'Wie zag je?' vraagt Liam die een hand op mijn been legt. 'Zayn' zeg ik zelfverzekerd. 'Zou hij me iets duidelijk willen maken?' vraag ik. 'Dat is raar' beantwoord Liam mijn vraag. 'Hallo' hoor ik nog voor ik weer een dagmerrie krijg.

in een gedoken zit ik in een hoekje. Aan het einde van de gang duikt een gedaante op. Het gedaante komt steeds dichter bij. Ik sta op. Ik ren. Ik ren. Ik ren steeds harder maar mijn voeten voelen zwaar. Mijn benen zijn van kauwgom. Ik wil weg. Ik doe nog een laatste poging om te rennen maar het lukt niet. Bang kijk ik naar de gedaante. Ik blijf kijken. De gedaante steekt zijn middelvinger op. Ik probeer te achterhalen wie het is maar dan....

Ik schrik wakker. Dit moet stoppen! Dit moet NU stoppen!