OO2 || Amy P.O.V

Binnen 10 minuten waren we er. Waar ben ik? Het lijkt wel Italië. 'Laat me los!' gilde ik waardoor het meisje me verbaasd los liet. 'Wat zijn jullie?' riep ik. Ze keken me allemaal raar aan. 'Amy, dat zou je moeten weten. Dat hebben je ouders verteld,' zei een jonge jongen. 'Ik ben Alec,' zei de jongen. Hij leek me wel aardig. 'Ik weet helemaal niets van jullie. Wie, nee wat zijn jullie? Jullie zijn zo koud!' riep ik. 'Dat gaat je niets aan. Wat is je hele naam en hou oud ben je?' vroeg het irritante meisje. 'Amy Elena Hale, 15 bijna 16,' siste ik naar haar. 'Dan hebben we een leuk verjaardagscadeautje voor je, ik ben trouwens Aro,' zei de man die Aro bleek te heten. 'Wat dan?' vroeg ik. 'Vampier,' fluisterde hij. 'Nooit,' zei ik. 'Hoe kon je dat gehoord hebben,' vroeg Aro verbaasd. 'Goede oren,' zei ik met een fake glimlach.
Misschien heeft ze een gave hoorde ik iemand denken. Ik was het niet. De stem leek op Aro's stem. Ze irriteert me nu al. Weer een nieuwe stem. Dat was het meisje. 'Hoe heet je,' zei ik wijzend op haar. 'Jane,' zei ze kortaf. Iewl, wil ze ook nog mijn naam weten. Wat zou ik haar graag pijn doen. Ik zuchtte even. Morgen. Morgen zou ik een vampier worden.