Hoofdstuk 12

"Hé..." zeg ik zacht als Marlous in de deuropening verschijnt. Ik zie aan haar ogen dat zij ook gehuild heeft.
"Sorry, echt sorry voor wat ik gezegd heb," zegt Marlous dan voordat ik ook maar iets kan zeggen.
"Ik moet ook sorry zeggen, ik bedoelde het echt niet zo, zoals het voor jou overkwam."
"Ik begrijp het wel, het is stom hoe ik reageerde." Marlous haalt haar schouders op.
"Ik snap wel dat je zo reageerde, het is wel goed... Ga je vanavond nog mee? We hebben nu geen nieuwe kleren maar ja, het kan nog steeds leuk worden?" stel ik dan voor. Marlous grijnst en knikt.
"Ja, dat lijkt me leuk. Vergeten we dit?" vraagt ze.
"Al vergeten!" Ik draai mijn hoofd naar de straat waar Derk in de auto zit te wachten.
"Ga maar naar Derk, gaan jullie nu nog wat doen?"
"Nog even wat drinken denk ik, zullen we je dan straks ophalen als we naar de stad gaan?" stel ik haar voor. Marlous glimlacht en knikt.
"Veel plezier, en tot later." Ze geeft me een knuffel. Ik loop naar de auto van Derk en zwaai naar Marlous als ik instap.
"Dat was snel, is het weer goed?" vraagt hij.
"Ja, gelukkig wel. Ze gaat vanavond wel mee," Derk geeft me een kus en rijdt weg terwijl hij toetert naar Marlous.
"Mooi, dan ga jij je nu klaarmaken en gaan we dan even wat drinken. Heb jij eigenlijk al gegeten?" vraagt hij bezorgd.
"Nee, nog niet."
"Dan gaan we dus ook nog even wat eten," zegt Derk. Ik schud lachend mijn hoofd.
"Wat lach je?" vraagt hij.
"Nee niks, ik voelde me alleen bijna verplicht om met 'ja baas' te antwoorden." Derk lacht en kijkt me aan terwijl ik hem uitdagend aankijk.
"Ja baas zou precies het goed antwoord zijn," zegt hij terwijl hij me nog steeds aankijkt.
"Let jij nou maar op de weg," zeg ik als ik zie dat er een groepje fietsers aan komt.
"Ja baas," zegt hij, ik schiet in de lach en hij begint ook te lachen.
"Mag ik uitkiezen wat je aan trekt?" vraagt Derk als we bij mij aangekomen zijn.
"Alleen als ik het mooi vind," zeg ik plagend.
"Heb jij soms geen vertrouwen in mijn vermogen om kleding uit te zoeken?" Hij slaat verontwaardigd zijn armen over elkaar.
"Kies maar iets uit en als ik het niet leuk vind trek ik iets anders aan, dan ga ik me vast opmaken," zeg ik, zijn vraag negerend.
"Dit is geen antwoord op mijn vraag, jongedame. Dat flauwe gedrag staat me niet zo aan en ik denk dat ik je nu ga straffen," zegt Derk terwijl hij naar me toe loopt met een enorme grijns op zijn gezicht.
"Als je me te pakken krijgt," reageer ik terwijl ik snel mijn kamer uitloop. Al snel hoor ik Derk achter me aankomen. Kut, waar moet ik heen, de enige kant die ik op kan is de trap naar beneden. Als ik op een andere verdieping ben zie ik daar een plekje achter een kast om me te verstoppen. Ik hoor Derk aan komen lopen, hij loopt de kast straal voorbij. Wanneer hij verder naar beneden wil lopen ga ik snel weer naar boven. Derk draait zich geschrokken om en rent nu heel erg hard de trap weer op. Hij is veel sneller dan ik en voordat ik überhaupt mijn kamer in kan rennen heeft hij me al vastgegrepen.
"Wat zal ik nou eens met je doen?" vraagt hij.
"Laat me los," zeg ik lachend.
"Nee," zegt hij terwijl hij me de kamer in draagt en me op mijn bed legt. Snel gaat hij op mijn benen zitten en begint me te kietelen, waar ik dus echt niet tegen kan. Gillend van het lachen probeer ik zijn handen weg te duwen, maar hij is natuurlijk veel sterker.
"Stop!" gil ik.
"Waarom?"
"Toe, ik kan hier niet tegen!" Tranen van het lachen lopen over mijn wangen.
"Wat krijg ik als ik stop?"
"Niks," breng ik met moeite uit, ik ben helemaal buiten adem van het lachen. Ik probeer zijn handen vast te pakken en weer weg te duwen, tot mijn verbazing lukt het.
"Ik ben sterker," zeg ik en ik steek mijn tong uit.
"Begin je nou weer?" vraagt hij.
"Nee, nee, sorry. Niet meer kietelen, alsjeblieft," smeek ik Derk.
"Allerliefste van me, zeg je er dan achteraan," zegt hij.
"Oh god, ben je lekker vol van jezelf?" Gelijk begint hij me weer te kietelen.
"Oké, oké, stop allerliefste van me!" gil ik.
"Dat klonk echt lief," zegt hij dan tevreden en hij stopt weer met kietelen. Ik schud lachend mijn hoofd. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en gaat dan van me af. Ik sta ook op en doe mijn kleren weer wat recht.
"Dus, mag ik je kleren uitkiezen?" vraagt Derk terwijl hij in mijn kast kijkt.
"Ja baas." Hij kijkt lachend om en ik begin me op te maken, ik doe slechts wat mascara op en wat foundation om mijn enorme rode wangen een beetje te verbergen.
"Vind je dit leuk?" vraagt hij dan terwijl hij een donkerrood jurkje omhoog houdt. Het jurkje is heel erg getailleerd en heeft een gouden rits op de achterkant. Ik knik, blij legt hij het jurkje over een stoel en pakt hij een glimmende zwarte panty. Ik kijk toe hoe hij het ene paar schoenen na het andere paar vasthoudt en aandachtig bekijkt. Best aandoenlijk, dit.
"Met deze?" Hij houdt hoge hakken van ongeveer dezelfde kleur als het jurkje omhoog.
"Als je denkt dat ik daar een hele avond op kan lopen..." antwoord ik.
"Ja, dat gaat vast pijn doen," zegt Derk begrijpend.
"Deze dan?" Hij pakt een paar zwarte enkellaarsjes met een hak die veel minder hoog is dan de hak van het andere paar.
"Oké, geef maar, dan trek ik het aan." Ik wil me gaan omkleden maar voel me enigszins ongemakkelijk dat Derk hier nu staat. Derk lijkt het te merken.
"Moet ik me omdraaien?" vraagt hij lief. Ik haal mijn schouders op en begin me om te kleden, Derk heeft zich niet omgedraaid en ik merk hoe zijn ogen afdwalen naar mij, ik voel dat ik rood word.
"Waarom word je nou rood?" vraagt hij.
"Ik weet het niet," zeg ik zacht.
"Schaam je je?" Ik antwoord niet, de reden dat ik dit vervelend vind is omdat mijn ex me dik en lelijk heeft genoemd. In de ergste periodes heeft hij zelfs wel eens gezegd dat ik blij moest zijn dat hij nog altijd bij me was terwijl ik zo verschrikkelijk lelijk was. Ik slik en trek snel het jurkje aan. Derk komt naar me toe en slaat zijn armen om me heen.
"Dit komt door je ex hè?" Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn schouder.
"Sorry," zegt hij zacht. Ik kijk hem aan en schudt mijn hoofd.
"Je hoeft geen sorry te zeggen, ik moet me niet zo aanstellen."
"Je stelt je niet aan, ik kan heel goed begrijpend dat sommige dingen moeilijk zijn als je ex je zo gekleineerd heeft. Ik kan het niet begrijpen waarom je zoiets zou doen, je bent prachtig. Als ik hem ooit tegenkom zal hij erg veel spijt krijgen van alles wat hij tegen jou heeft gezegd." Ik glimlach, het is echt een schat. Ik geef hem een kus en pak dan mijn tas.
"Zullen we gaan?" vraag ik.
"Ja, we gaan."