Hoofdstuk 26: Een gast.

Toen Christine haar koffers beneden klaar stonden liepen we samen naar beneden. Ik legde mijn tas met boeken erbij en samen stuurden we ze vast naar mijn huis. Ik liep achter Christine aan naar buiten waar we op onze bezems stapte. Het was een vlieg reis van ongeveer drie kwartier voordat we eindelijk bij mijn huis waren. We lande zachtjes achter in de tuin waar niemand ons kon zien en liepen toen snel door naar binnen. Via de deuren van de huiskamer kwamen we binnen. Mijn vader zat rustig op de bank televisie te kijken terwijl mijn moeder in de keuken stond te koken. Christine liep achter me aan naar het midden van de huiskamer. Mijn vader keek even op van de televisie en keek toen weer terug. ‘’Hoi, ik zie dat je een gast mee hebt,’’ zei mijn vader. Ik knikte en zei toen:’’ Ja, Christine mag niet meer naar de toverschool van haar ouders dus ik dacht ik leer haar toveren en dan kan ze met mij mee naar school. Mijn moeder kwam de keuken uit lopen en zei toen: ‘’Ik vind het best, maar als ze hier komt wonen voor een tijdje moet ze wel helpen met afwassen, schoonmaken en de hond uitlaten.’’ Christine en ik knikte allebei tot dat Christine het woord nam: ‘’Maar natuurlijk, ik zou het niet eens kunnen laten om te helpen.’’ Mijn moeder lachte en liep weer snel naar de keuken. ‘’Het eten is over tien minuten klaar, breng de spullen maar naar de logeer kamer,’’ riep mijn moeder. Ik lachte even naar Christine, pakte toen haar tassen op en liep met Christine achter me aan naar de logeer kamer. Ik deed de deur open en Chris en ik liepen naar binnen. Ik legde de tassen bij op het bed en draaide me om naar Christine. Ik gaf Christine een ondeugend lachje en het duurde even tot ze het door had en zelf ook begon te lachten. ‘’Ik zie je zo, als jij je tassen uit pakt ga ik vast de tafel dekken,’’ zei i tegen Christine. Ze knikte en toen liep ik door de deur naar de keuken waar ik borden uit de kast pakte en de tafel begon te dekken. Het duurde nog geen minuut of Christine stond al naast me de tafel te dekken. Nu we met z’n tweeën waren was de tafel ook sneller gedenkt dan anders. De tafel was zelfs zo snel gedekt dat we nog tijd over hadden, omdat het eten nog niet klaar was. Ineens riep mijn moeder vanuit de keuken:’’ Ik dacht trouwens dat je niet mee zou eten, dat stond op je briefje.’’ ‘’Ja’’, riep ik,’’ ik wist ook niet dat ik de boeken mee mocht nemen naar huis.’’ Mijn moeder kwam met het eten uit de keuken lopen en knikte. ‘’O ja,’’ zie mijn moeder,’’ Stefan had gebeld en wil met je afspreken, hij wil je wat dingen vragen. Toen ik zei dat je niet thuis was vroeg hij of je terug wilde bellen wanneer je thuis was.’’ Ik knikte en nam plaats aan tafel. Christine ging naast me zitten en mijn vader ging naast mijn moeder aan de andere kant zitten.
Het eten was heerlijk en na het eten mochten Christine en ik al van tafel en mijn ouders zouden de afwas opruimen. Ik liep met Christine naar mijn eigen kamer en liep naar binnen. Ik rende op mijn bureau af griste mijn telefoon er af. Ik draaide het nummer van Stefan. Het duurde even en toen werd er opgenomen. ‘’Met Stefan,’’ klonk het aan de andere kant. ‘’Ja met Diley,’’ zei ik,’’ mijn moeder zei dat je me wou spreken?’’ ‘’Ja, kom rond half zeven naar de school, ik zie je op het schoolplein,’’ zei Stefan en toen werd er opgehangen. Ik keek Christine even aan en zei:’’ Nou, ik ga je vanavond mijn school al laten zien.’’ En Christine en ik lachte nu naar elkaar. Ik keek even op de klok en zag dat het zus uur was. Over een half uur moesten we er al zijn. Nou was het wel een haf uur fietsten en een halfuur rijden, maar met de bezems deed je er vijf minuten over. ‘’We gaan om tien voor half weg en dan gaan we vliegend,’’ zei ik tegen Christine. Ze knikte even en liep toen de tuin in. ‘’Mooie tuin hebben jullie,’’ zei ze. Ik bedankte haar en ging op het bankje zitten in de bosjes. Ze kwam naast me zitten en vroeg heel blij:’’ Ik hoorde van Hermelien dat jij alle vier de elementen kan sturen, ik zou er ook wel één willen sturen.’’ Ik knikte en keek haar even goed aan. ’’Ik denk dat jij wel het type voor water bent,’’ zei ik en ze sprong op. ‘’Oké,’’ zei ik, ‘’ ga klaar staan in deze houding.’’ Christine ging precies het zelfde staan als mij, met haar benen wijd en haar armen gebogen naast haar lichaam. ‘’Til nu je armen op en probeer het water te voelen,’’ zei ik tegen haar. Christine stilde haar armen op en het water kwam een klein stukje uit de emmer omhoog, maar viel toen weer terug. ‘’Maakt niet uit,’’ zei ik,’’ met veel oefenen word je straks een geweldige waterstuurster.’’ Christine lachte even en ik rende snel weer naar binnen om te kijken hoe laat het was en tot mijn schrik was het al 10 voor half zeven. Ik kwam weer terug rennen met de toverstokken van Christine en mij. We zwaaiden even met onze stokken en stapte toen snel op onze bezems. We vlogen omhoog richting de school. Toen we aan kwamen en lande stond Steffen al te wachten en ik verontschuldigde me voor het te laat komen en Steffen trok zijn schouders op. Ik stapte van mijn bezem af en Christine deed het zelfde. ‘’Kijk jij maar even rond dan praat ik wel even met Steffen,’’ zei ik tegen Christine. Ze knikte en liep toen weg. ‘’Dus hoe gaat het nu met je,’’ vroeg hij. ‘’Goed hoor,’’ zei ik waar Steffen meteen op reageerde met,’’ Weet jij misschien iets va Damon?’’ Ik schudde nee en Steffen vroeg weer:’’ Je weet ook zeker dat hij je niet gebeten heeft of heeft geprobeerd te manipuleren?’’ Ik keek Steffen even vragend aan en schudde toen nee. Steffen knikte even en antwoorde daarbij:’’ Oké, mooi zo.’’ Ik keek even om me heen en keek toen weer naar Steffen. Iets dat achter Steffen bewoog trok mijn aandacht en voor ik kon reageerde voelde ik een harde klap teen mijn achterhoofd. Ik deed mijn ogen open en zag Steffen in één keer voor me staan. ‘’Omg, je bloedt,’’ riep hij,’’ Hier ik geef je wat van mijn bloed dan heelt de wond sneller.’’ Ik schudde nee en zei toen:’’ Zoek Christine, kijk eerst of zij in orde is.’’ Maar Steffen hoef al geen moeite te doen, want op dat moment kwam Christine de hoek om rennen. Ik voelde dat ik opgepakt werd door Steffen en daarna herinner ik me niks meer.