Hoofdstuk 19: Examen

Ik liep door de grote deur naar binnen. In de hal stond Hermelien al op me te wachten. Ik liep naar haar toe en ze leek nog steeds een beetje wit. Toen ik tegenover haar stond vroeg ik:’’ Gaat alles wel goed met je?’’ Hermelien schudde nee en zei:’’ Van vanochtend ben ik wel al vergeten, want Damon kwam netjes sorry zeggen en vertelde dat het niet zijn bedoeling was. Maar net toen ik naar de leerlingenkamer ging kwam Mark op me af lopen. Hij zei dat ik goed moest oppassen en dat ze zouden komen voor jou.’’ Ik schrok van wat Hermelien zei en liep toen geschokt de trap op zonder iets te zeggen. Hermelien liep achter me aan en we zeiden niks tot we in het lokaal kwamen. We gingen zitten aan het tafeltje en Hermelien zei:’’ Wat ga je nu doen als je weet dat hij achter je aan komt?’’ Ik haalde mijn schouders op en ging voor me uit staren. Toen kwam de juf binnen lopen met het schoolhoofd. De juf ging aan de kant en het schoolhoofd stond nu voor de klas. Hij keek door de klas heen en zei toen:’’ Jullie moeten vandaag examen doen voor de cursus, maar ik wil graag één iemand meenemen. Diley zou je willen mee komen?’’ Ik knikte en stond op. Ik ging naast het schoolhoofd staan. Ik keek naar Hermelien en toen liep ik het lokaal uit achter het schoolhoofd aan. De hele weg zei hij niks en we liepen volgens mij bijna door de hele school heen. Ineens stopten we voor een grote muur. We bleven even staan en uit de muur kwam ineens een grote houten deur tevoorschijn. Het schoolhoofd maakte de deur open en liep naar binnen. Ik liep achter hem aan en ik stond nu midden in een mooie ronde kamer met veel verschillende spulletjes. Het schoolhoofd ging aan zijn bureau zitten en begon met praten:’’ Ik heb net gehoord van de juf dat jij vier elementen kan sturen?’’ Ik knikte. ‘’ Weet je dan ook al van de voorspelling,’’ vroeg hij. Ik knikte weer ja en zei:’’ Dat heeft een andere jongen al uitgelegd.’’ ‘’Oké, maar van wegen dat gedoe met die meester Mark zou ik het beter vinden als je een tijdje niet meer hier naar school komt. In ieder geval je mag wel komen, maar niet alle lessen volgen,’’ zei hij. Ik schrok van wat hij zei en ik stond op en liep naar buiten. Ik liep naar het lokaal om mijn tas te pakken. Daarna ging ik weer naar buiten naar het huis. Ik deed de deur open en liep naar binnen. Met een grote klap sloeg ik de deur weer dicht. Steffen kwam aanlopen en vroeg wat er aan de hand was, maar ik gaf geen antwoord en liep door naar mijn kamer. Ik gooide mijn tas op bed en begon met al mijn spullen in te pakken. De deur achter me ging open en Steffen kwam naar binnen lopen en vroeg:’’ Wat is er aan de hand?’’ Ik draaide me met een ruk om en zei:’’ Het schoolhoofd wil dat ik voorlopig niet meer naar school kom. Ik mag wel een paar lessen volgen, maar niet te veel.’’ Steffen keek me raar aan en liep toen weer naar beneden.

Na een half uurtje had ik al mijn spullen ingepakt en naar huis gestuurd. Ik liep naar beneden en ging op de bank zitten. Ik bleef wachten tot Hermelien zou komen in de kleine pauze. Het duurde niet lang of Hermelien kwam binnen rennen en vroeg wat er aan de hand was. Ik heb haar het hele verhaal verteld en ze zei:’’ Dat is kut, maar ik kom je wel opzoeken!’’ Ik lachte en zei haar gedag. ‘’Wacht, ik heb nog een spreuk voor je gevonden om sneller thuis te zijn,’’ zei Hermelien en ze gaf het briefje aan me. Ik keek naar het briefje en gaf haar een dikke knuffel. Ik ging tussen Steffen en Damon in staan en zei de spreuk. Ik weet niet hoe lang het duurde, maar we waren heel snel bij mij thuis. Volgens mij duurde het maar een klein minuutje. Ik stond nu voor de deur van mijn huis samen met Steffen en Damon. Steffen zei dat hij snel weg moest om iets te doen en dat Damon op me zou letten. Steffen rende heel snel weg en hier stond ik dan alleen met Damon, alsof ik een klein kind was. Ik deed de deur open en nodigde Damon uit om binnen te komen. Ik liep door naar de huiskamer en Damon liep de tuin in. Ik pakte wat te drinken en wou op de bank gaan zitten, maar toen ik Damon op een bankje zag zitten in de zon liep ik naar hem toe. Ik ging naast hem op het bankje zitten en vroeg:’’ Ga je me nog vertellen hoe je vampier bent geworden?’’ Damon lachte en zei:’’ Je geeft ook nooit op,’’ ik knikte en hij ging verder,’’ Toen ik hoorde dat Steffen vampier was geworden kon ik het niet geloven. Hij had me gewaarschuwd en zei dat ik goed moest oppassen voor andere mensen, maar natuurlijk nam ik dat niet serieus. Toen is een keer een vriendin bij me komen logeren en die ging s’ avonds voor me koken en blijkbaar was zij een steen oog vampier. Ze had haar eigen bloed in de rode wijn gedaan waar ik van gedronken heb.’’ ‘’En toen Steffen thuis kwam zag hij je dood op de grond liggen,’’ zei ik. Damon knikte en ging verder met:’’ En het ergste moet nog komen. Om een volharde steen oog vampier te worden moet je eerst bloed drinken en dat wou ik totaal niet. Drie weken later ben ik toen naar de bar gegaan waar ik Steffen met het zelfde meisje zag als het meisje die mij vampier had gemaakt. Die avond na de bar zei Steffen dat hij een oplossing had om geen mensenbloed te drinken. Hij zei dat dierenbloed ook hielp. Hij zei dat hij het voor me ging halen en hij kwam boven met een glas vol bloed. Ik dronk het glas leeg, want ik was er vol van overtuigt dat het dierenbloed was. Twee dagen later bij dezelfde bar zag ik Steffen weer met het meisje en hij zei dat het plan was gelukt. Dat hij zou zeggen dat het dierenbloed was terwijl ik dus mensenbloed had gedronken. En toen kon het me niks meer schelen, ik heb alles gedaan wat ik maar kon doen om mensen bang voor me te maken.’’ Damon stond op en liep door de tuin. ‘’En door dat plannetje ben ik nu dus een monster geworden!’’ riep hij. Hij bleef met zijn rug naar me toe staan en ik stond op om weg te lopen toen hij zei:’’ Je moet je krachten gaan oefenen, er komt een groot gevecht aan.’’ Ik draaide me om en keek naar hem, maar hij had zich noch steeds niet omgedraaid. Ik liep door naar binnen en ging achter mijn computer zitten.
Ik ging opzoek naar de vier elementen en over hoe je ze kan sturen, maar helaas was er niks te vinden op internet. Ik pakte het spreukenboek van Hermelien en ging op zoek naar een spreuk voor boeken. Daar stond het dan een spreuk om boeken van de bibliotheek naar de persoon zich zelfs te sturen. Ik pakte mijn toverstok en zei de spreuk met het soort boek wat ik wou hebben en de plaats waar ik ben. Voor ik het wist had ik vier boeken op tafel liggen. Eentje voor water sturen, voor aarde sturen, voor vuur sturen en voor lucht sturen. Net op het moment toen ik wou beginnen met oefenen vroeg ik me af wat voor gevecht Damon bedoelde. Ik liep naar buiten naar de tuin, maar Damon was al weg. Ik liep weer terug naar binnen en pakte mijn toverstok. Ik zwaaide met mijn stok en er verscheen een mooie houten deur in mijn muur. Toen ik de deur open deed zag ik een hele grote lege kamer waar ik mooi kon oefenen. Ik toverde wat boekenplanken en wat elementen. Toen alles klaar was kon ik beginnen. Ik hoorde de voordeur open gaan en weer dicht gaan. Ik rende snel mijn kamer in en de houten deur verdween in de muur. Ik borg mijn toverstok op en liep zachtjes naar de huiskamer. Toen ik de keuken in liep zag ik mijn moeder de boodschappen opruimen. Toen ik naar haar toe liep draaide ze zich om en zei:’’ O mooi, je bent thuis. Er is een brief voor je binnen gekomen van je normale school, hier.’’ Ze gaf de brief aan mij en ik maakte het open. Er stond in de brief dat de staking één week minder was geworden en dat we maandag gewoon naar school moeten. Ik baalde er wel van, maar het was wel beter want dan had ik ten minste weer wat te doen. Ik deed de brief weer terug in de envelop en ging weer terug naar mijn kamer. Ik moest een woord of een zinnetje verzinnen voor die geheime kamer. Ik ging aan mijn bureau zitten om verschillende zinnen op te schrijven voor de geheime kamer en ineens wist ik het: Ik in de voorspelling. Ik ging voor de muur staan en zei de zin en de deur kwam tevoorschijn.