Foto bij 26-0ktober-2008 D-Day

vol overgaven schreeuwde hij de naam van zijn zusje , het meisje met de oortjes met Nickelback muziek, het meisje dat zo veel gemeen had met iemand die ze misschien al vergeten was.
ze stapte af nadat ze haar vinger had uitgestoken. Er zat een kloof tussen hun tweetjes en beetje onhandig stond ze met haar fietst niet wetend wat ze moest doen. Skip keek haar met honden ogen aan , het begon te regenen eerst zachtjes en toen steeds harder , het getik op het bushalte zorgde voor een rustig ritme dat steeds sneller ging het maakte Skip onrustig. Het meisje schatte de afstand tussen haar en die onbekende jongen ze wou een veilige afstand misschien was het wel een weirdo maar haar instinct zei haar dat hij 'okey' was, meer dan okey, voorzichtig liep ze naar de jongen die een paar jaar ouder was dan zij .voorzichtig stapje voor stapje ze bestudeerde de jongen goed ,zijn bruine warrige haar en blauwe ogen.
"Shelly" zo onvast, vol met intens verdriet maar ook blijdschap, "Shelly ik ...-"
"Het spijt je?" het meisje herkende die woorden van een paar jaar terug toen haar geliefde broer die dingen over haar zei ze kon het niet geloven en op een dag was hij foetsie, het had haar hard gebroken, maanden had ze niets gezegd tegen niemand ,ze deed alles maar zonder woorden.
Broer en zus vonden elkaars armen de fietst viel met een hoop kabaal ,maar niemand keek op of om naar de twee mensen of de fietst alleen Danny zag het.
"twee jaar" zuchtte Skip.
"twee jaar ? ik .. hoe heb je ?"
"Lang verhaal, ik zag je elke dag"
"Elke dag ? twee jaar lang?" ze hielden elkaars handen nog steeds vast maar beide bij de ellebogen een veilige afstand. Skip keek zijn zusje aan en vroeg zich af of hij zich vaker zo gelukkig had gevoeld als nu.
"Alsjeblieft kom weer terug naar huis ?"er vielen nog een paar traantjes naar beneden naar de grond dat al te veel water had opgevangen. "Hoe moet ik terug naar huis gaan ? ze moeten me niet" Skip keek weg en zag de auto's die richting de rotonde reden misschien wel richting zijn straat, richting zijn huis?
"Ze moeten je wel, ze wisten alleen niet wat ze met je aan moesten"
"Ik heb vrienden hier"Skip zocht zijn kikker vriend zijn broer van de straat hij zag hem zitten als een kikker op een blad zat hij als een kikker op een bushalte bankje met zijn hoofd richting de straat wachtend op de bus.
"Ook hij kan wel een warm huis gebruiken"
"Maar mam en pap dan ?"
"Sebastian, so far away "
"For far to long"

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen