11-maart-2006

, wat een gedoe ! het was periode 3 Sebastians lot was nu bezegeld, overgaan ? no way! “Het komt wel goed” zijn zusje Shelly gaf haar grote broer een schouder klopje en een omhelzing ,liep langs haar ouders de trap op en zette Nickelback muziek op.
“Sebastian we weten allemaal dat je niet overgaat en ik vind het terecht”
“Ik weet het pa”
“Laat je vader uit praten jongenman, niet zo'n grote mond”
Geërgerd keek Sebastian zijn vader aan ,Hij wou dat hij echt een grote mond had dan wisten ze teminste hoe hij over hun dacht hun allebei! Helaas Sebastians keel was zo droog al de woestijnen die ze hadden bezocht als ‘familie’ er zat een grote brok in zoals de grote brokken steen die ze gezien hadden tijdens het bergbeklimmen als ‘familie’
Nee er kwam geen woord uit Sebastians mond alleen uit die van zijn ouders, “teleur stellend” “Shelly doet dit zus en zo Shelly doet dit zus en zo” Uiteindelijk kwam er toch iets van verweer uit Sebastians mond maar toen hij het eenmaal gezegd had ,wenste hij dat hij zichzelf uit het raam had gegooid van een flat van 29 verdiepingen hoog , “Ik ben Shelly niet! Ik wil haar ook niet zijn stom rot kind” De rest van de scheldwoorden die uit zijn mond kwamen verstompte toen zijn vader hem een klap op zijn wang gaf, het gloeide maar Sebastian was stil en gaf geen kik meer hij hoorde alleen maar die ballerina voetstapjes op de trap .die voetstapjes had hij gehoord toen hij zijn vader onderbrak, je hoorde ze haast niet alleen als je er op lette ze plofte van de zoldertrap naar de 2de verdieping en had over de trapleuning naar beneden gekeken. Sebastian keek voorzichtig omhoog en keek in het geschrokken gezicht van zijn zusje ,de enigste persoon op de hele wereld die hij lief had en die hem lief had alleen om wie hij is en om wat hij kon.Ze hadden zo veel gemeen samen .Dat was vanaf dat moment verleden tijd.
“Sebastian Keith Ian Pietersen”
“Skip ?” Danny stond nu op gelijke hoogte iets dat hij nooit had gedaan, staan deed Danny niet Danny was de kikker die sprong.
Skip hoorde zijn nickename van ver hij zag zijn vriend en voelde een storm van angst in zichzelf.“Jij bent mijn vriend toch ?” “Al twee jaar brothers in crime natuurlijk !” “Dan moet je een ding weten” Skips stem was niet meer sterk en strak het was gevoelig en brokkelig hij had dezelfde stem als op het moment dat hij om vergeving aan zijn zusje vroeg “Alsjeblieft ” had Skip gesmeekt maar zij had alleen maar nee geschud en hem genegeerd. “Danny, ik heet geen Skip het zijn mijn initialen ik heet ” Danny kon zijn oren niet geloven maar was blij dat Skip eindelijk iets over zich zelf zij , Danny was immers diegene die zijn hart uit stortte bij Skip , Skip knikte alleen maar zei afcaurse en gaf raad, nu was het zijn beurt.
“Mijn naam is … Sebastian Pietersen en…” Skip legde alles uit de ruzie alles, Danny had geluisterd en had naast Skip gestaan en voor het eerst in hun vriendschap geschiedenis had Danny Skip raad gegeven. “Waarom roep je niet iets naar je zusje ?” “Je bedoeld als ze voorbij fietst en dan roepen ?” “Gewoon roepen, wat heb je te verliezen ?” “Lager dan dit kan ik inderdaad niet zinken” “De tijd heeft je ingehaald maar jij mijn vriend gaat racen tegen de klok”